뜻

1. 방황하다, 헤매다, 떠돌다, ~주위를 방황하다, 길을 잃다, 거닐다

1. to wander, stray or roam about, to wander from home, be banished, to wander over
2. to wander away from, cease to enjoy
3. to wander in mind, be distraught

예문

• εἰ δ’ οὕτωσ ἀνδρόσ τοι ἀλωμένου οὐδεμί’ ὤρη γίγνεται οὐδ’ αἰδώσ, οὔτ’ ὀπίσω γένεοσ, θυμῷ γῆσ περὶ τῆσδε μαχώμεθα, καὶ περὶ παίδων θνῄσκωμεν ψυχέων μηκέτι φειδόμενοι. (Lycurgus, Speeches, 144:6)

  (리쿠르고스, 연설, 144:6)

• οὐ μὴν οὐδὲ Γαϊού Μαρίου ταπεινότεροσ Ἀννίβασ ἔκειτο, τῷ μὲν γὰρ βασιλεὺσ φίλοσ ὑπῆρχε καί βίοσ ἦν συνήθησ καί διατριβαὶ περὶ ναῦσ καί ἵππουσ καί στρατιωτῶν ἐπιμέλειαν τὰσ δὲ Μαρίου τύχασ Ῥωμαῖοι γελῶντεσ ἀλωμένου καί πτωχεύοντοσ ἐν Λιβύῃ μετὰ μικρὸν ἐν Ῥώμῃ σφαττόμενοι καὶ μαστιγούμενοι προσεκύνουν. (Plutarch, Titus Flamininus, chapter 21 7:1)

  (플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 21 7:1)

• εἰ δέ τοι οὕτωσ ἀνδρὸσ ἀλωμένου οὐδεμἴ ὤρη γίγνεται οὔτ’ αἰδὼσ οὔτ’ ὄπισ οὔτ’ ἔλεοσ, θυμῷ γῆσ περὶ τῆσδε μαχώμεθα καὶ περὶ παίδων θνῄσκωμεν ψυχέων μηκέτι φειδόμενοι. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 131)

  (작자 미상, 비가, , 131)

• ἀλωμένου δὲ καὶ Ἀντιόχου τοῦ Δημητρίου ἀδελφοῦ, ὃσ ἐπεκαλεῖτο Σωτήρ, καὶ μηδεμιᾶσ αὐτὸν πόλεωσ δεχομένησ διὰ Τρύφωνα, πέμπει πρὸσ αὐτὸν Κλεοπάτρα καλοῦσα πρὸσ αὐτὴν ἐπί τε γάμῳ καὶ βασιλείᾳ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 271:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 271:1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.