Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκατάληπτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀκατάληπτος ἀκατάληπτος ἀκατάληπτον

Structure: ἀ (Prefix) + καταληπτ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. Not to be seized or conquered
  2. incomprehensible

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ἀκατάληπτος ἀκατάληπτον
Genitive ἀκαταλήπτου ἀκαταλήπτου
Dative ἀκαταλήπτῳ ἀκαταλήπτῳ
Accusative ἀκατάληπτον ἀκατάληπτον
Vocative ἀκατάληπτε ἀκατάληπτον
DualN/A/V ἀκαταλήπτω ἀκαταλήπτω
G/D ἀκαταλήπτοιν ἀκαταλήπτοιν
PluralNominative ἀκατάληπτοι ἀκατάληπτα
Genitive ἀκαταλήπτων ἀκαταλήπτων
Dative ἀκαταλήπτοις ἀκαταλήπτοις
Accusative ἀκαταλήπτους ἀκατάληπτα
Vocative ἀκατάληπτοι ἀκατάληπτα
Positive Comparative Superlative
Adjective ἀκατάληπτος ἀκαταλήπτου ἀκαταληπτότερος ἀκαταληπτοτέρου ἀκαταληπτότατος ἀκαταληπτοτάτου
Adverb ἀκαταλήπτως ἀκαταληπτότερον ἀκαταληπτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κατά τινασ δὲ μόνα δύο συνέγραψε, Περὶ τροπῆσ καὶ Ἰσημερίασ, τὰ ἄλλ’ ἀκατάληπτα εἶναι δοκιμάσασ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. a'. QALHS 2:6)
  • ὅθεν ἑκάτερα ἀκατάληπτα ἀναπεμπόμενα ἐπ’ ἄλληλα. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 31:5)
  • οὐ γὰρ ἀρκεῖ μαθεῖν τὴν οὐσίαν τοῦ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ καὶ τὰ μέτρα τῶν ὀρέξεων καὶ ἐκκλίσεων καὶ ἔτι ὁρμῶν καὶ ἀφορμῶν καὶ τούτοισ ὥσπερ κανόσι χρώμενον διοικεῖν τὰ τοῦ βίου, τὰ δ’ ὑπὲρ ἡμᾶσ ταῦτα χαίρειν ἐᾶν, ἃ τυχὸν μὲν ἀκατάληπτά ἐστι τῇ ἀνθρωπίνῃ γνώμῃ, εἰ δὲ καὶ τὰ μάλιστα θείη τισ εἶναι καταληπτά, ἀλλ’ οὖν τί ὄφελοσ καταληφθέντων; (Epictetus, Works, book 0, 1:2)

Synonyms

  1. incomprehensible

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION