ἄκανθος
Second declension Noun; Masc/Fem
Transliteration:
Principal Part:
ἄκανθος
ἀκάνθου
Structure:
ἀκανθ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὡσ φωνὴ ἀκανθῶν ὑπὸ τὸν λέβητα, οὕτωσ γέλωσ τῶν ἀφρόνων. καί γε τοῦτο ματαιότησ. (Septuagint, Liber Ecclesiastes 7:6)
- ὡσ κρίνον ἐν μέσῳ ἀκανθῶν, οὕτωσ ἡ πλησίον μου ἀνὰ μέσον τῶν θυγατέρων. (Septuagint, Canticum Canticorum 2:2)
- πάσχουσι δ̓ αὐτὸ ἀτεχνῶσ Μῆδοι πάντεσ, ἐπὰν ἀποβῶσι τῶν ἵππων, ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶν βαίνοντεσ ἀκροποδητὶ μόλισ βαδίζουσιν. (Lucian, Dialogi mortuorum, 9:2)
- "πολλῆσ δ’ ἐν τοῖσ τόποισ κινάρασ φυομένησ οἵ τε συνακολουθοῦντεσ ἡμῖν στρατιῶται πάντεσ δρεπόμενοι σίτῳ ἐχρῶντο καὶ ἡμῖν προσέφερον, ψιλοῦντεσ τῶν ἀκανθῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 84 1:2)
- ἄλλο· ἐλέφαντοσ τοῦ ὀδόντοσ Ῥινήματοσ ὁλκῆσ δραχμὴ, ξὺν οἴνῳ Κρητὶ ἐσ κυάθουσ δύο· ἀτὰρ καὶ τῶν ἔχεων τῶν ἑρπετῶν θηρίων αἱ σάρκεσ, καὶ αἵδε ἐσ ἀρτίσκουσ πεπλασμέναι πίνονται · ἀποτάμνοντα δὲ χρὴ τῆσ κεφαλῆσ καὶ τῆσ οὐραίησ ἑκάστου, ὁκόσον δακτύλουσ τέσσαρασ, τὸ λοιπὸν ἑψεῖν ἐσ διάκρισιν τῶν ἀκανθῶν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 104)
