ἄκαμπτος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἄκαμπτος
ἄκαμπτη
ἄκαμπτον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
καμπτ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- unbent, that will not bend, rigid, unbending, unflinching, inexorable
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τούτουσ μὲν ἐν νοσήμασι καὶ παθήμασιν ἀκάμπτουσ διαμένειν καὶ ἐχυροὺσ καὶ δυσμεταθέτουσ, ἡμᾶσ δὲ βουλομένουσ καὶ φάσκοντασ εἶναι φιλοκάλουσ καὶ φιλοκάλουσ μὴ κρατεῖν ἑαυτῶν ἀλλ’ ἀνατρέπεσθαι καὶ προϊέσθαι τὴν ἀρετήν. (Plutarch, De vitioso pudore, section 17 2:1)
- ἐκπλεούσησ δὲ τῆσ πόλεωσ τοῖσ μὲν οἶκτον τὸ θέαμα, τοῖσ δὲ θαῦμα τῆσ τόλμησ παρεῖχε, γενεὰσ μὲν ἄλλῃ προπεμπόντων, αὐτῶν δ’ ἀκάμπτων πρὸσ οἰμωγὰσ καὶ δάκρυα γονέων καὶ περιβολὰσ διαπερώντων εἰσ τὴν νῆσον. (Plutarch, , chapter 10 5:1)
- θέσφατον ἦν Πελίαν ἐξ ἀγαυῶν Αἰολιδᾶν θανέμεν χείρεσσιν ἢ βουλαῖσ ἀκάμπτοισ. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 4 22:3)
- πρέπει δ’ ἀκάμπτῳ μένει καθήκειν. (Aeschylus, Libation Bearers, choral, antistrophe 83)
- ἐκείνου δὲ τοὺσ ἄλλουσ ἐπικαλουμένου δημάρχουσ ἐβοήθει μὲν οὐδείσ, ἡ δὲ σύγκλητοσ εἴξασα προήκατο τὸ δόγμα, καὶ λαμπρὸσ ἐξελάσασ ὁ Μάριοσ εἰσ τὸ πλῆθοσ ἐκύρωσε τὸν νόμον, δόξασ ἄκαμπτοσ μὲν εἶναι πρὸσ φόβον, ἄτρεπτοσ δὲ ὑπ’· (Plutarch, Caius Marius, chapter 4 3:1)
- Θηβᾶν ἀπὸ Καδμεϊᾶν μορφὰν βραχύσ, ψυχὰν δ’ ἄκαμπτοσ, προσπαλαίσων ἦλθ’ ἀνὴρ τὰν πυροφόρον Λιβύαν, κρανίοισ ὄφρα ξένων ναὸν Ποσειδάωνοσ ἐρέφοντα σχέθοι, υἱὸσ Ἀλκμήνασ· (Pindar, Odes, isthmian odes, isthmian 4 18:1)
- ἀλλ’ ἄρρηκτοσ ἄκαμπτοσ ἐδύσετο νειόθι γαίησ, θεινόμενοσ στιβαρῇσι καταΐγδην ἐλάτῃσιν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 2:7)
- Ὁκόταν οὖν πλήρεεσ αὗται ἐοῦσαι ἐσ τὴν γλῶσσαν ἐναποστηρίζωνται ἀραιὴν ἐοῦσαν καὶ σπογγοειδέα, διὰ τὴν ξηρασίην ὑπὸ βίησ τὸ ἐκ τῶν φλεβῶν δεχομένη ὑγρὸν, ἐκ πλατείησ μὲν στρογγύλη γίνεται, ἐξ εὐχρόου δὲ πελιδνὴ, ἐκ μαλθακῆσ δὲ σκληρὴ, ἐξ εὐκάμπτου δὲ ἄκαμπτοσ, ὥστε ταχέωσ ἀποπνίγεσθαι, ἢν μή τισ ὀξέωσ βοηθῇ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 6.3)
- εἰσ τὴν αὐτήν οὐ νόσοσ, οὐδέ σε γῆρασ ὁμοίιον, οὔ σὲ γ’ ἀνίη, καίπερ γηραλέην, μῆτερ ἐμή, δάμασεν ἀλλ’ ἄτρωτοσ, ἄκαμπτοσ ἁγνοῖσ ὑπὸ ποσσὶ τραπέζησ, εὐχομένη Χριστῷ, Νόνν’, ἀπέδωκασ ὄπα. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 501)