Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδιάλυτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀδιάλυτος ἀδιάλυτη ἀδιάλυτον

Structure: ἀ (Prefix) + διαλυτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: dialu/w

Sense

  1. undissolved, indissoluble

Examples

  • τὸ δὲ περιστόμιον τοῦ ὑποδύτου ἐν τῷ μέσῳ διϋφασμένον συμπλεκτόν, ὤαν ἔχον κύκλῳ τὸ περιστόμιον ἀδιάλυτον. (Septuagint, Liber Exodus 36:31)
  • φυλέτασ μὲν γὰρ φυλετῶν καὶ φράτορασ φρατόρων οὐ πολὺν λόγον ἔχειν ἐν τοῖσ δεινοῖσ, τὸ δ’ ἐξ ἐρωτικῆσ φιλίασ συνηρμοσμένον στῖφοσ ἀδιάλυτον εἶναι καὶ ἄρρηκτον, ὅταν οἱ μὲν ἀγαπῶντεσ τοὺσ ἐρωμένουσ, οἱ δὲ αἰσχυνόμενοι τοὺσ ἐρῶντασ ἐμμένωσι τοῖσ δεινοῖσ ὑπὲρ ἀλλήλων. (Plutarch, Pelopidas, chapter 18 2:2)
  • αἱ δὲ ἄτομοι οὐδὲν μεταβάλλουσιν, ἐπειδή περ δεῖ τι ὑπομένειν ἐν ταῖσ διαλύσεσι τῶν συγκρίσεων στερεὸν καὶ ἀδιάλυτον, ὃ τὰσ μεταβολὰσ οὐκ εἰσ τὸ μὴ ὂν ποιήσεται οὐδ’ ἐκ τοῦ μὴ ὄντοσ, ἀλλὰ κατὰ μεταθέσεισ ἐν πολλοῖσ, τινῶν δὲ καὶ προσόδουσ καὶ ἀφόδουσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 54:3)
  • αὕτη γὰρ εὐηργετημένη μὲν ὑπὸ Λακεδαιμονίων μεγάλα, πεπολεμημένη δὲ δεινῶσ ὑπὸ Ἀθηναίων, εὐλόγωσ πρὸσ μὲν Ἀθηναίουσ ἀδιάλυτον ἐφύλαττε τὴν ἔχθραν, πρὸσ δὲ τοὺσ Σπαρτιάτασ βεβαίαν τὴν πίστιν διεφύλαττεν. (Diodorus Siculus, Library, book xv, chapter 29 13:2)

Synonyms

  1. undissolved

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION