뜻

1. 경솔함, 생각이 모자람
2. 우유부단, 줏대 없음

1. ill-advisedness, thoughtlessness
2. irresolution

예문

• ἠνία δ αὐτὸν ἡ τῶν πολλῶν ἀβουλία διὰ τὰ κοινά, δεδωκότων ἀφορμὰς ἀνδρὸς οὐχ ὑγιαινούσῃ φιλοτιμίᾳ πρὸς τὸν πόλεμον. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 10 2:1)

  (플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 10 2:1)

• πρός νυν θεῶν σε λίσσομαι τῶν ἐγγενῶν ἐμοὶ πιθέσθαι μηδ ἀβουλίᾳ πεσεῖν: (Sophocles, episode 6:8)

  (소포클레스, episode 6:8)

• μῶν ἀβουλία δοκεῖ εἶναι ἡ τῶν κυβερνητῶν· (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 137:7)

  (플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 137:7)

• πάντα ταῦτα δόξῃ ἑπόμεν ἄττα φαίνεται τῆς βολῆς ἀπεικάσματα, ὥσπερ αὖ καὶ τοὐναντίον ἡ "ἀβουλία" ἀτυχία δοκεῖ εἶναι, ὡς οὐ βαλόντος οὐδὲ τυχόντος οὗ τ ἔβαλλε καὶ ὃ ἐβούλετο καὶ περὶ οὗ ἐβουλεύετο καὶ οὗ ἐφίετο. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 224:1)

  (플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 224:1)

• ἐδόκει γὰρ δὴ καὶ ὅδε ὁ πόλεμος ἀβουλίᾳ τῶν στρατηγῶν, οὔτε διατριψάντων αὐτόν, ἑώς ἀπορήσειεν ὁ Καῖσαρ ὡς ἐν ἀλλοτρίᾳ, οὔτε τὴν πρώτην νίκην ἐς τέλος προαγαγόντων, συντριφθεὶς οὕτως ὀξέως διαλυθῆναι. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 14 3:6)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 3:6)

유사 형태

• ἀβουλίαν (25)
• ἀβουλίας (11)
• ἀβουλία (3)
• Ἀβουλίτην (3)
• ἀβουλίᾳ (2)
• Ἀβουλίτου (2)
• ἀβουλίῃ (2)
• ἀβουλίην (1)
• ἀβουλιᾶν (1)
• ἀβουλίῃσι? (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록