Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Σπαρτιάτης

First declension Noun; Masculine 고유 Transliteration:

Principal Part: Σπαρτιάτης Σπαρτιάτου

Structure: Σπαρτιατ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Sparta; a Spartan

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative Σπαρτιάτης Σπαρτιάτᾱ Σπαρτιάται
Genitive Σπαρτιάτου Σπαρτιάταιν Σπαρτιατῶν
Dative Σπαρτιάτῃ Σπαρτιάταιν Σπαρτιάταις
Accusative Σπαρτιάτην Σπαρτιάτᾱ Σπαρτιάτᾱς
Vocative Σπαρτιάτα Σπαρτιάτᾱ Σπαρτιάται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ λόγοσ ἀπομνημονεύεται Γεραδάτα τινὸσ Σπαρτιάτου τῶν σφόδρα παλαιῶν, ὃσ ἐρωτηθεὶσ ὑπὸ ξένου, τί πάσχουσιν οἱ μοιχοὶ παρ’ αὐτοῖσ, οὐδὲν γὰρ ὁρᾶν περὶ τούτου νενομοθετημένον ὑπὸ Λυκούργου· (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 202)
  • καὶ λόγοσ ἀπομνημονεύεται Γεράδα τινὸσ Σπαρτιάτου τῶν σφόδρα παλαιῶν, ὃσ ἐρωτηθεὶσ ὑπὸ ξένου τί πάσχουσιν οἱ μοιχοὶ παρ’ αὑτοῖσ, εἶπεν· (Plutarch, Lycurgus, chapter 15 9:2)
  • ἔπειτα Κλεωνύμου τοῦ Σπαρτιάτου παραβαλόντοσ εἰσ Θήβασ μετὰ στρατιᾶσ, ἐπαρθέντεσ οἱ Βοιωτοί, καὶ Πίσιδοσ ἅμα τοῦ Θεσπιέωσ, ὃσ ἐπρώτευε δόξῃ καὶ δυνάμει τότε, συμπαρορμῶντοσ αὐτούσ, ἀπέστησαν. (Plutarch, Demetrius, chapter 39 1:4)
  • αὐτὸσ δὲ πρὸσ Διονύσιον ἐποιεῖτο συνθήκασ κρύφα διὰ Φάρακοσ τοῦ Σπαρτιάτου. (Plutarch, Dion, chapter 48 3:3)
  • Κλεωνύμου δὲ τοῦ Σπαρτιάτου παραγενομένου καὶ καλοῦντοσ αὑτὸν ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα προθύμωσ ὑπήκουσεν. (Plutarch, chapter 26 7:4)

Synonyms

  1. an inhabitant of Sparta

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION