Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Σπαρτιάτης

First declension Noun; Masculine 고유 Transliteration:

Principal Part: Σπαρτιάτης Σπαρτιάτου

Structure: Σπαρτιατ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Sparta; a Spartan

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative Σπαρτιάτης Σπαρτιάτᾱ Σπαρτιάται
Genitive Σπαρτιάτου Σπαρτιάταιν Σπαρτιατῶν
Dative Σπαρτιάτῃ Σπαρτιάταιν Σπαρτιάταις
Accusative Σπαρτιάτην Σπαρτιάτᾱ Σπαρτιάτᾱς
Vocative Σπαρτιάτα Σπαρτιάτᾱ Σπαρτιάται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ πρὸσ Σπαρτιάτασ καὶ τόπουσ ἑτέρουσ ἀπέστειλεν ἐπιστολὰσ κατὰ τὰ αὐτά. (Septuagint, Liber Maccabees I 12:2)
  • ἀφικομένουσ οὖν πρὸσ αὐτὸν δύο Σπαρτιάτασ; (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 3 2:1)
  • φέρει δ’ ἡ μὲν Κίμωνοσ τριήρεισ ἑκατὸν Φοινίσσασ ἀπ’ Εὐρυμέδοντοσ, ἡ δὲ Δημοσθένουσ καὶ Κλέωνοσ ἀπὸ Σφακτηρίασ τὴν Βρασίδου ἀσπίδ’ αἰχμάλωτον καὶ δεδεμένουσ Σπαρτιάτασ. (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 7 2:3)
  • διὸ καὶ τοὺσ ἄλλουσ Σπαρτιάτασ ἀεὶ βδελυττόμενοσ ὁ Ἀρτοξέρξησ, καὶ νομίζων, ὥσ φησι Δείνων, ἀνθρώπων ἁπάντων ἀναιδεστάτουσ εἶναι, τὸν Ἀνταλκίδαν ὑπερηγάπησεν εἰσ Πέρσασ ἀναβάντα. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 22 1:1)
  • φέρει δ’ ἡ μὲν Κίμωνοσ τριήρεισ ἑκατὸν Φοινίσσασ ἀπ’ Εὐρυμέδοντοσ, ἡ δὲ Δημοσθένουσ καὶ Κλέωνοσ ἀπὸ Σφακτηρίασ τὴν Βρασίδου ἀσπίδ’ αἰχμάλωτον καὶ δεδεμένουσ Σπαρτιάτασ. (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 7 6:2)

Synonyms

  1. an inhabitant of Sparta

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION