Ancient Greek-English Dictionary Language

Σικελιώτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Σικελιώτης Σικελιώτου

Structure: Σικελιωτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: from Sikelo/s

Sense

  1. a Greek inhabitant of Sicily; a Siceliote; a Siceliot

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸν γάρ τοι Σικελιώτην Διονύσιον πολλά γε καὶ δεινὰ καὶ ἀνόσια ὑπό τε Δίωνοσ κατηγορηθέντα καὶ ὑπὸ τῆσ σκιᾶσ καταμαρτυρηθέντα παρελθὼν Ἀρίστιπποσ ὁ Κυρηναῖοσ ‐ ἄγουσι δ’ αὐτὸν ἐν τιμῇ καὶ δύναται μέγιστον ἐν τοῖσ κάτω ‐ μικροῦ δεῖν τῇ Χιμαίρᾳ προσδεθέντα παρέλυσε τῆσ καταδίκησ λέγων πολλοῖσ αὐτὸν τῶν πεπαιδευμένων πρὸσ ἀργύριον γενέσθαι δεξιόν. (Lucian, Necyomantia, (no name) 13:2)
  • καὶ ταῖσ ἡδοναῖσ οὕτωσ ἀσελγῶσ ἐχρήσατο καὶ χύδην ὥστε πολὺ μᾶλλον διὰ τὴν αἰτίαν ταύτην αὐτὸν ὑπολαμβάνεσθαι Σικελιώτην ἢ διὰ τὴν πατρίδα Σπαρτιάτην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 51 1:1)
  • τοιοῦτοὶ τινὲσ εἰσιν, ὦ ἑταῖροι, οἱ Οὐλπιάνειοι σοφισταί, οἱ καὶ τὸ μιλιάριον καλούμενον ὑπὸ Ῥωμαίων, τὸ εἰσ θερμοῦ ὕδατοσ κατεργασίαν κατασκευαζόμενον, ἰπνολέβητα ὀνομάζοντεσ, πολλῶν ὀνομάτων ποιηταὶ καὶ πολλοῖσ παρασάγγαισ ὑπερδραμόντεσ τὸν Σικελιώτην Διονύσιον, ὃσ τὴν μὲν παρθένον ἐκάλει μένανδρον, ὅτι μένει τὸν ἄνδρα, καὶ τὸν στῦλον μενεκράτην, ὅτι μένει καὶ κρατεῖ, βαλάντιον δὲ τὸ ἀκόντιον, ὅτι ἐναντίον βάλλεται, καὶ τὰσ τῶν μυῶν διεκδύσεισ μυστήρια ἐκάλει, ὅτι τοὺσ μῦσ τηρεῖ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 541)
  • κἀκείνη παραλαβοῦσα τῶν φίλων Ἀπολλόδωρον τὸν Σικελιώτην μόνον, εἰσ ἀκάτιον μικρὸν ἐμβᾶσα τοῖσ μὲν βασιλείοισ προσέσχεν ἤδη συσκοτάζοντοσ· (Plutarch, Caesar, chapter 49 1:1)

Synonyms

  1. a Greek inhabitant of Sicily

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION