Ancient Greek-English Dictionary Language

Σικελιώτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Σικελιώτης Σικελιώτου

Structure: Σικελιωτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: from Sikelo/s

Sense

  1. a Greek inhabitant of Sicily; a Siceliote; a Siceliot

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "διαβόητοι δ’ εἰσὶ περὶ τρυφὴν Σικελιῶται τε καὶ Συρακόσιοι, ὡσ καὶ Ἀριστοφάνησ φησὶν ἐν Δαιταλεῦσιν ἀλλ’ οὐ γὰρ ἔμαθε ταῦτ’ ἐμοῦ πέμποντοσ, ἀλλὰ μᾶλλον πίνειν, ἔπειτ’ ᾄδειν κακῶσ, Συρακοσίαν τράπεζαν Συβαρίτιδὰσ τ’ εὐωχίασ καὶ Χῖον ἐκ Λακαινᾶν Πλάτων δ’ ἐν ταῖσ Ἐπιστολαῖσ φησιν ταύτην δὴ τὴν διάνοιαν ἔχων εἰσ Ἰταλίαν τε καὶ Σικελίαν ἦλθον ὅτε πρῶτον ἀφικόμην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:112)
  • οὐ μὴν ἀλλ’ οἱ Σικελιῶται χάριν εἰδότεσ ἀγορανομοῦντοσ αὐτοῦ πολλὰ μὲν ἄγοντεσ ἀπὸ τῆσ νήσου, πολλὰ δὲ φέροντεσ ἧκον, ὧν οὐδὲν ἐποιήσατο κέρδοσ, ἀλλ’ ὅσον ἐπευωνίσαι τὴν ἀγορὰν ἀπεχρήσατο τῇ φιλοτιμίᾳ τῶν ἀνθρώπων. (Plutarch, Cicero, chapter 8 1:2)
  • Σικελιῶται δ’ εἰσὶν οἱ τὸν κωβιὸν κώθωνα καλοῦντεσ, ὡσ Νίκανδρόσ φησιν ὁ Κολοφώνιοσ ἐν ταῖσ Γλώτταισ καὶ Ἀπολλόδωροσ ἐν τοῖσ περὶ Σώφρονοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 83 1:5)
  • οἱ γὰρ πρὸ Διονυσίου καὶ Ἱππαρίνου ἀρξάντων Σικελιῶται τότε ὡσ ᾤοντο εὐδαιμόνωσ ἔζων, τρυφῶντέσ τε καὶ ἅμα ἀρχόντων ἄρχοντεσ· (Plato, Epistles, Letter 8 18:2)
  • καὶ λαβόντεσ ἐχρῶντο μετὰ τιμῆσ καὶ δέουσ, ὥσπερ Γυλίππῳ Σικελιῶται καὶ Βρασίδᾳ Χαλκιδεῖσ, Λυσάνδρῳ δὲ καὶ Καλλικρατίδᾳ καὶ Ἀγησιλάῳ πάντεσ οἱ τὴν Ἀσίαν οἰκοῦντεσ Ἕλληνεσ, τοὺσ μὲν ἄνδρασ ἁρμοστὰσ καὶ σωφρονιστὰσ τῶν ἑκασταχοῦ δήμων καὶ ἀρχόντων ὀνομάζοντεσ, πρὸσ δὲ σύμπασαν τὴν τῶν Σπαρτιατῶν πόλιν ὥσπερ παιδαγωγὸν ἢ διδάσκαλον εὐσχήμονοσ βίου καὶ τεταγμένησ πολιτείασ ἀποβλέποντεσ, εἰσ ὃ καὶ Στρατόνικοσ ἐπισκῶψαι δοκεῖ, μετὰ παιδιᾶσ νομοθετῶν καὶ κελεύων Ἀθηναίουσ ἄγειν μυστήρια καὶ πομπάσ, Ἠλείουσ δὲ ἀγωνοθετεῖν, ὡσ κάλλιστα τοῦτο ποιοῦντασ, Λακεδαιμονίουσ δέ, ἂν ἁμαρτάνωσιν οὗτοι, δέρεσθαι. (Plutarch, Lycurgus, chapter 30 5:1)

Synonyms

  1. a Greek inhabitant of Sicily

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION