- τοιοῦτος ἦν καὶ Νυμφόδωρος ὁ θαυματοποιός, ὃς προσκρούσας Ῥηγίνοις, ὥς φησι Δοῦρις, εἰς δειλίαν αὐτοὺς ἔσκωψε πρῶτος. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 35 2:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 35 2:1)
- ὁ δὲ Ῥηγῖνος τοῦ Συρεντίνου λιπαρώτερος ὢν χρήσιμος ἀπὸ ἐτῶν πεντεκαίδεκα. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 4810)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 4810)
- "χρήσιμος καὶ ὁ Πριούερνος λεπτομερέστερος ὢν τοῦ Ῥηγίνου ἥκιστά τε καθαπτόμενος κεφαλῆς, τούτῳ ἐμφερὴς ὁ Φορμιανός, ταχὺ δὲ ἀκμάζει καὶ λιπαρώτερός ἐστιν αὐτοῦ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 4811)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 4811)
- Ἵππυς δ ὁ Ῥηγῖνος τὴν εἰλεὸν καλουμένην ἄμπελον βιβλίαν φησὶ καλεῖσθαι, ἣν Πόλλιν τὸν Ἀργεῖον, ὃς ἐβασίλευσε Συρακουσίων, πρῶτον εἰς Συρακούσας κομίσαι ἐξ Ἰταλίας, εἰή ἂν οὖν ὁ παρὰ Σικελιώταις γλυκὺς καλούμενος Πόλλιος ὁ Βίβλινος οἶνος. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 56 3:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 56 3:2)
- ἐν τούτοις ὁ Λυσίας εἰπὼν ὅτι καὶ χαλκῆ ἦν ἡ ἐγγυθήκη, σαφῶς παρίστησιν, ὡς καὶ ὁ Καλλίξεινος εἴρηκε, λεβήτων αὐτὰς ὑποθήματα εἶναι, οὕτως γὰρ καὶ Πολέμων ὁ περιηγητὴς εἶπεν ἐν γ τῶν πρὸς Ἀδαῖον καὶ Ἀντίγονον ἐξηγούμενος διάθεσιν ἐν Φλιοῦντι κατὰ τὴν πολεμάρχειον στοὰν γεγραμμένην ὑπὸ Σίλλακος τοῦ Ῥηγίνου, οὗ μνημονεύουσιν Ἐπίχαρμος καὶ Σιμωνίδης, λέγων οὕτως: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 45 2:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 45 2:4)
- καὶ ὁ Ῥηγῖνος δὲ Ἴβυκος βοᾷ καὶ κέκραγεν ἦρι μὲν αἵ τε Κυδώνιαι μαλίδες ἀρδόμεναι ῥόαι τ ἐκ ποταμῶν ἵνα παρθένων κᾶπος ἀκήρατος, αἵ τ οἰνανθίδες αὐξόμεναι σκιεροῖσιν ὑφ ἑρ´νεσιν οἰναρέοις θαλέθοισιν ἐμοὶ δ ἔρος οὐδεμίαν κατάκοιτος ὡρ´αν ἅθ ὑπὸ στεροπᾶς φλέγων Θρηίκιος βορέας, ἀίσσων παρὰ Κύπριδος ἀζαλέαις μανίαισιν ἐρεμνὸς ἀθαμβὴς ἐγκρατέως πάϊθεν φυλάσσει ἡμετέρας φρένας. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 761)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 761)
- "αὐτοῦ μὲν ἐκείνου βιβλίδιον οὐκ ἀνέγνων οὐδ οἶδα διασῳζόμενον Ἵππυς δ ὁ Ῥηγῖνος, οὗ μέμνηται Φανίας ὁ Ἐρέσιος, ἱστορεῖ δόξαν εἶναι ταύτην Πέτρωνος καὶ λόγον, ὡς ἑκατὸν καὶ ὀγδοήκοντα καὶ τρεῖς κόσμους ὄντας ἁπτομένους δ ἀλλήλων κατὰ στοιχεῖον: (Plutarch, De defectu oraculorum, section 23 1:3)
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 23 1:3)
- ἣν ἰάσασθαι προθυμούμενος ἅνθρωπος ἐκ Μεσσήνης ἰατρὸν μεταπέμπεται, Δεξικράτην ὄνομα, πυνθανόμενος ἄριστον εἶναι τῶν κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἰατρῶν, ἀγνοῶν δὲ ὅτι Ῥηγῖνος ἦν τὸ γένος: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 5 2:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 5 2:2)