- Πυθ]ίου [ἔπ εἶμ], ἐπεὶ ὁλκ]άδ ἔπεμψεν ἐμοὶ χρυσέαν Πιερ]ίαθε[ν ἐΰθ]ρονος Οὐρανία, πολυφ]άτων γέμουσαν ὕμνων ! (Bacchylides, , dithyrambs, ode 16 <[H(raklh=s]> 1:1)
(바킬리데스, , dithyrambs, ode 16 <[H(raklh=s]> 1:1)
- τῶν χερσαίων δ ὑμῖν ἥξει παρ ἐμοῦ ταυτί βοῦς ἀγελαῖος, τράγος ὑλιβάτης, αἲξ οὐρανία, κριὸς τομίας, κάπρος ἐκτομίας, ὗς οὐ τομίας δέλφαξ, δασύπους, ἔριφοι, τυρὸς χλωρός, τυρὸς ξηρός, τυρὸς κοπτός, τυρὸς ξυστός, τυρὸς τμητός, τυρὸς πηκτός. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 66 2:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 66 2:4)
- "καὶ γὰρ θεία καὶ οὐρανία καὶ μίξεως χώρα τοῦ ἀθανάτου πρὸς τὸ θνητόν, ἀδρανὴς δὲ καθ ἑαυτὴν καὶ σκοτώδης ἡλίου μὴ προσλάμποντος, ὥσπερ Ἀφροδίτη μὴ παρόντος Ἔρωτος. (Plutarch, Amatorius, section 19 3:9)
(플루타르코스, Amatorius, section 19 3:9)
- οὐ γὰρ ἡ μὲν Ἀφροδίτη ταῖς τοῦ Προποίτου θυγατράσιν ἐμήνιεν ὅτι πρῶται μίσεα μηχανήσαντο καταχέειν νεανίσκων, ἡ δ Οὐρανία καὶ Καλλιόπη καὶ ἡ Κλειὼ χαίρουσι τοῖς ἐπ ἀργυρίῳ λυμαινομένοις τὸν λόγον. (Plutarch, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 2 7:1)
(플루타르코스, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 2 7:1)
- "ἡ δ ἁρμονία ἐστὶν οὐρανία, τὴν φύσιν ἔχουσα θείαν καὶ καλὴν καὶ δαιμονίαν τετραμερὴς δὲ τῇ δυνάμει πεφυκυῖα δύο μεσότητας ἔχει, ἀριθμητικήν τε καὶ ἁρμονικὴν φαίνεταί τε τὰ μέρη αὐτῆς καὶ τὰ μεγέθη καὶ αἱ ὑπεροχαὶ κατ ἀριθμὸν καὶ ἰσομετρίαν: (Pseudo-Plutarch, De musica, section 232)
(위 플루타르코스, De musica, section 232)
- καὶ γὰρ εἰ μὲν ὑπὸ ἀπορίας τῶν ἐπιγείων ἐπὶ τὰ οὐράνια ἐκτείνοι τις τὸν λόγον, ἧττον ἂν ὁ τοιοῦτος αἰτίαν ἔχοι ὑπὸ ἀσεβείας αὐτὸ δρᾶν σὺ δὲ τοσαῦτα ἔχων κάλλη γυναικῶν Ἀφροδίτῃ καὶ Ἥρᾳ εἰκάσαι αὐτὴν ἐτόλμησας οὐδὲν δέον. (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 13:7)
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 13:7)
- συγγνωστοὶ οὖν, εἰ πιόντες ὅμοια ἡμῖν καὶ ἰδόντες οὐράνια κάλλη καὶ οἱᾶ οὔ ποτε εἶδον ἐπὶ γῆς, ἐπεθύμησαν ἀπολαῦσαι αὐτῶν ἔρωτι ἁλόντες: (Lucian, Dialogi deorum, 5:2)
(루키아노스, Dialogi deorum, 5:2)
- νῦν γὰρ μέλος ἐς Τροίαν ἰαχήσω, τετραβάμονος ὡς ὑπ ἀπήνας Ἀργείων ὀλόμαν τάλαινα δοριάλωτος, ὅτ ἔλιπον ἵππον οὐράνια βρέμοντα χρυσεοφάλαρον ἔνο- πλον ἐν πύλαις Ἀχαιοί: (Euripides, The Trojan Women, choral, strophe 12)
(에우리피데스, The Trojan Women, choral, strophe 12)
- ὦ φίλος ὦ πόσι μοι, σὺ μὲν φθίμενος ἀλαίνεις ἄθαπτος ἄνυδρος, ἐμὲ δὲ πόντιον σκάφος ἀίσσον πτεροῖσι πορεύσει ἱππόβοτον Ἄργος, ἵνα τείχεα λάινα Κυκλώπι οὐράνια νέμονται. (Euripides, The Trojan Women, choral, strophe 21)
(에우리피데스, The Trojan Women, choral, strophe 21)
