Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Μήλιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: Μήλιος Μήλιᾱ Μήλιον

Structure: Μηλι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. from the island of Melos, Melian

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative Μήλιος Μηλίᾱ Μήλιον
Genitive Μηλίου Μηλίᾱς Μηλίου
Dative Μηλίῳ Μηλίᾱͅ Μηλίῳ
Accusative Μήλιον Μηλίᾱν Μήλιον
Vocative Μήλιε Μηλίᾱ Μήλιον
DualN/A/V Μηλίω Μηλίᾱ Μηλίω
G/D Μηλίοιν Μηλίαιν Μηλίοιν
PluralNominative Μήλιοι Μήλιαι Μήλια
Genitive Μηλίων Μηλιῶν Μηλίων
Dative Μηλίοις Μηλίαις Μηλίοις
Accusative Μηλίους Μηλίᾱς Μήλια
Vocative Μήλιοι Μήλιαι Μήλια
Positive Comparative Superlative
Adjective Μήλιος Μηλίου Μηλιότερος Μηλιοτέρου Μηλιότατος Μηλιοτάτου
Adverb Μηλίως Μηλιότερον Μηλιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῇδε μέντοι θἠμέρᾳ μάλιστ’ ἐπαναγορεύεται, ἢν ἀποκτείνῃ τισ ὑμῶν Διαγόραν τὸν Μήλιον, λαμβάνειν τάλαντον, ἤν τε τῶν τυράννων τίσ τινα τῶν τεθνηκότων ἀποκτείνῃ, τάλαντον λαμβάνειν. (Aristophanes, Birds, Parabasis, epirrheme1)
  • ὡσ ἂν ἡμεῖσ εἴποιμεν ἰσόπεδον Μήλιον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 4 6:3)
  • τόπον οὖν τινα Αἶκον Μήλιον ἐξ ἀρχῆσ κληθέντα, ὕστερον συμφθαρέντων ἀλλήλοισ κατὰ τὴν μίαν ἐκφορὰν τῶν ὀνομάτων Αἰκυμήλιον ἐκάλεσαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 4 6:5)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION