Ancient Greek-English Dictionary Language

Μεγαλοπολίτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Μεγαλοπολίτης Μεγαλοπολίτου

Structure: Μεγαλοπολιτ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Megalopolis; a megalopolitan

Examples

  • οὐ μὴν ἀλλὰ Φιλίππῳ μὲν, μετὰ τὸ φάσμα πέμψαντι Χαίρωνα τὸν Μεγαλοπολίτην εἰσ Δελφοὺσ, χρησμὸν κομισθῆναι λέγουσι παρὰ τοῦ θεοῦ κελεύοντοσ Ἄμμωνι θύειν καὶ σέβεσθαι μάλιστα τοῦτον τὸν θεόν ἀποβαλεῖν δὲ τῶν ὄψεων αὐτὸν τὴν ἑτέραν, ἣν τῷ τῆσ θύρασ ἁρμῷ προσβαλών κατώπτευσεν ἐν μορφῇ δράκοντοσ συνευναζόμενον τῇ γυναικὶ τὸν θεόν. (Plutarch, Alexander, chapter 3 1:1)
  • καὶ τὸν Μεγαλοπολίτην Φίλιππον αἰχμάλωτον ἔλαβον, ἐλπίζοντα ἔτι τὴν Μακεδόνων ἀρχήν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 4 1:2)
  • ὥστε θαυμάζειν Πολύβιον τὸν Μεγαλοπολίτην, ὃσ ἀγαθὸσ ὢν ἀνὴρ ἀποθανεῖν λέγει τὸν Ἀντίοχον βουληθέντα τὸ τῆσ ἐν Πέρσαισ Ἀρτέμιδοσ ἱερὸν συλῆσαι· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 12 421:1)
  • ἧσ ἀρχηγὸν μὲν καὶ καθηγεμόνα τῆσ ὅλησ ἐπιβολῆσ Ἄρατον νομιστέον τὸν Σικυώνιον, ἀγωνιστὴν δὲ καὶ τελεσιουργὸν τῆσ πράξεωσ Φιλοποίμενα τὸν Μεγαλοπολίτην, βεβαιωτὴν δὲ τοῦ μόνιμον αὐτὴν ἐπὶ ποσὸν γενέσθαι Λυκόρταν καὶ τοὺσ ταὐτὰ τούτῳ προελομένουσ ἄνδρασ. (Polybius, Histories, book 2, chapter 40 2:1)
  • καὶ παραυτίκα κατέστησαν πρεσβευτὰσ Καλλικράτην Λεοντήσιον, Λυδιάδαν Μεγαλοπολίτην, Ἄρατον Σικυώνιον· (Polybius, Histories, book 24, chapter 8 8:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION