Λύκιος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
Λύκιος
Λύκιᾱ
Λύκιον
Structure:
Λυκι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Θυμβραῖε καὶ Δάλιε καὶ Λυκίασ ναὸν ἐμβατεύων Ἄπολλον, ὦ δία κεφαλά, μόλε τοξή‐ ρησ, ἱκοῦ ἐννύχιοσ καὶ γενοῦ σωτήριοσ ἀνέρι πομπᾶσ ἁγεμὼν καὶ ξύλλαβε Δαρδανίδαισ, ὦ παγκρατέσ, ὦ Τροί̈ασ τείχη παλαιὰ δείμασ. (Euripides, Rhesus, choral, strophe 11)
- ἀλλὰ πρὸσ τὴν οἰμωγὴν αὐτῶν ἐπικλασθέντασ τοὺσ θεοὺσ πῦρ τε ἀναδεῖξαι ἀπὸ τῆσ Λυκίασ, ὡσ γνωρίσαι τὸν τόπον ἐκεῖνον, καί τινα λαμπρὸν ἀστέρα Διοσκούρων τὸν ἕτερον ἐπικαθίσαι τῷ καρχησίῳ καὶ κατευθῦναι τὴν ναῦν ἐπὶ τὰ λαιὰ ἐσ τὸ πέλαγοσ ἤδη τῷ κρημνῷ προσφερομένην· (Lucian, 17:2)
- κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρωσώμεθα ‐ οὐδεὶσ γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοσ ἡμῖν τα ὅπλα τοσούτοισ οὖσιν, ἀλλ̓ ἀκονιτὶ κρατοῦμεν ‐ ἐπιβάντεσ επὶ τὰσ τριήρεισ καὶ τοὺσ ἵππουσ ἐσ τὰσ ἱππαγωγοὺσ ἐμβιβάσαντεσ ‐ παρεσκεύασται δ̓ ἐν Κεγχρεαῖσ καὶ σῖτοσ ἱκανὸσ καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆ καὶ τὰ ἄλλα πάντα ‐ διαβάλλωμεν τὸν Αἰγαῖον εἰσ τὴν Ιὠνίαν, εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρτέμιδι θύσαντεσ καὶ τὰσ πόλεισ ἀτειχίστουσ λαβόντεσ ῥᾳδίωσ ἄρχοντασ ἀπολιπόντεσ προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίασ διὰ Καρίασ, εἶτα Λυκίασ καὶ Παμφυλίασ καὶ Πισιδῶν καὶ τῆσ παραλίου καὶ ὀρεινῆσ Κιλικίασ, ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθα. (Lucian, 55:1)
- ταν δ’ εὑρ͂ον δαινύντα γάμον πολλοῖσιν ἔτῃσιν υἱέοσ ἠδὲ θυγατρὸσ ἀμύμονοσ ᾧ ἐνὶ οἴκῳ, ὡσ νενόμισται ἄγειν συμπόσια περὶ τοὺσ γάμουσ τῶν τε γαμηλίων θεῶν ἕνεκα καὶ τῆσ οἱονεὶ μαρτυρίασ, τὸ δὲ πρὸσ τοὺσ ξένουσ συμπόσιον ὁ τῆσ Λυκίασ βασιλεὺσ διδάσκει οἱο͂ν εἶναι δεῖ, τὸν Βελλεροφόντην μεγαλοπρεπῶσ δεξάμενοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5 1:2)
- "Ἀγαθαρχίδησ δ’ ἐν τῇ τριακοστῇ πέμπτῃ τῶν Εὐρωπιακῶν Ἀρυκανδεῖσ, φησί, Λυκίασ ὅμοροι ὄντεσ Λιμυρεῦσι διὰ τὴν περὶ τὸν βίον ἀσωτίαν καὶ πολυτέλειαν κατάχρεοι γενόμενοι καὶ διὰ τὴν ἀργίαν καὶ φιληδονίαν ἀδυνατοῦντεσ ἀποδοῦναι τὰ δάνεια προσέκλιναν ταῖσ Μιθριδάτου ἐλπίσιν, ἆθλον ἕξειν νομίσαντεσ χρεῶν ἀποκοπάσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:119)