Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ φεύγουσι, καὶ Μίλητοσ μὲν Καρίᾳ προσσχὼν ἐκεῖ πόλιν ἀφ’ ἑαυτοῦ ἔκτισε Μίλητον, Σαρπηδὼν δὲ συμμαχήσασ Κίλικι πρὸσ Λυκίουσ ἔχοντι πόλεμον, ἐπὶ μέρει τῆσ χώρασ, Λυκίασ ἐβασίλευσε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 1 2:5)
Ἀντίγονοσ δ’ ἦν Φρυγίασ μὲν καὶ Λυκίασ καὶ Παμφυλίασ σατράπησ, ἐπίσκοποσ δ’ εἶναι τῆσ ὅλησ Ἀσίασ ἐξ Ἀντιπάτρου περῶντοσ ἐσ τὴν Εὐρώπην ἀπολελειμμένοσ Εὐμένη τὸν Καππαδοκίασ σατράπήν, ψηφισαμένων εἶναι πολέμιον τῶν Μακεδόνων, ἐπολιόρκει.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 2:1)
Ἀμαζόσι μὲν γὰρ, αἳ παρῆλθον τοῖσ ἔργοισ τὴν φύσιν, ἱππομαχίαν συνάψαντεσ πανωλεθρίᾳ διέφθειραν, οὐδενὸσ ἀνταίροντοσ τῶν μέχρι τῆσ Ἀττικῆσ, ἀλλ’ ἐξισώκεσαν ἤδη τὰσ ἠπείρουσ, ὥσπερ ἀπὸ σημείου τοῦ Θερμώδοντοσ ὁρμώμεναι, τὴν μὲν Ἀσίαν μέχρι Λυκίασ καὶ Καρίασ καὶ Παμφυλίασ παρατείνουσαι, ὥσπερ ἐν στρατοπέδῳ, τὴν δ’ Εὐρώπην ἄχρι τοῦ στρατοπέδου τοῦ πρὸσ τὴν πόλιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 28:2)
αὐτὸσ δὲ ἐπὶ Λυκίασ τε καὶ Παμφυλίασ ᾔει, ὡσ τῆσ παραλίου κρατήσασ ἀχρεῖον καταστῆσαι τοῖσ πολεμίοισ τὸ ναυτικόν.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 24 3:3)
Ταῦτα δὲ διαπραξάμενοι Φαρνάβαζοσ μὲν ἔπλει ἐπὶ Λυκίασ ἄγων τοὺσ ξένουσ τοὺσ μισθοφόρουσ, Αὐτοφραδάτησ δὲ ἐπὶ τὰσ ἄλλασ νήσουσ.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 2 1:1)
τελευτήσαντοσ δὲ Φιλίππου κατελθόντασ ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ὅσοι δἰ αὐτὸν ἔφευγον Πτολεμαῖον μὲν σωματοφύλακα κατέστησεν, Ἅρπαλον δὲ ἐπὶ τῶν χρημάτων, ὅτι αὐτῷ τὸ σῶμα ἐσ τὰ πολέμια ἀχρεῖον ἦν, Ἐριγύϊον δὲ ἱππάρχην τῶν ξυμμάχων, Λαομέδοντα δὲ τὸν τούτου ἀδελφόν, ὅτι δίγλωσσοσ ἦν ἐσ τὰ βαρβαρικὰ γράμματα, ἐπὶ τοῖσ αἰχμαλώτοισ βαρβάροισ, Νέαρχον δὲ σατραπεύειν Λυκίασ καὶ τῆσ ἐχομένησ Λυκίασ χώρασ ἔστε ἐπὶ τὸν Ταῦρον τὸ ὄροσ.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 6 6:1)
"Ἀγαθαρχίδησ δ’ ἐν τῇ τριακοστῇ πέμπτῃ τῶν Εὐρωπιακῶν Ἀρυκανδεῖσ, φησί, Λυκίασ ὅμοροι ὄντεσ Λιμυρεῦσι διὰ τὴν περὶ τὸν βίον ἀσωτίαν καὶ πολυτέλειαν κατάχρεοι γενόμενοι καὶ διὰ τὴν ἀργίαν καὶ φιληδονίαν ἀδυνατοῦντεσ ἀποδοῦναι τὰ δάνεια προσέκλιναν ταῖσ Μιθριδάτου ἐλπίσιν, ἆθλον ἕξειν νομίσαντεσ χρεῶν ἀποκοπάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:119)
ταν δ’ εὑρ͂ον δαινύντα γάμον πολλοῖσιν ἔτῃσιν υἱέοσ ἠδὲ θυγατρὸσ ἀμύμονοσ ᾧ ἐνὶ οἴκῳ, ὡσ νενόμισται ἄγειν συμπόσια περὶ τοὺσ γάμουσ τῶν τε γαμηλίων θεῶν ἕνεκα καὶ τῆσ οἱονεὶ μαρτυρίασ, τὸ δὲ πρὸσ τοὺσ ξένουσ συμπόσιον ὁ τῆσ Λυκίασ βασιλεὺσ διδάσκει οἱο͂ν εἶναι δεῖ, τὸν Βελλεροφόντην μεγαλοπρεπῶσ δεξάμενοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5 1:2)
̓γὰροὔθ’ ἡ νῆσοσ χείρων γέγονε καὶ τὴν Καρίαν καρποῦσθε καὶ μέροσ τι τῆσ Λυκίασ καὶ πόλεισ ὑποφόρουσ κέκτησθε, καὶ χρήματα ἀεὶ πολλὰ ὑπὸ πολλῶν ἀνατίθεται τῷ δήμῳ καὶ τῶν πρότερον οὐδεὶσ ἀφῄρηται, μηθένα νομίζετε ἀγνοεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 132:4)
Ξάνθοσ ὁ Τριόπου τῶν ἐξ Ἄργουσ Πελασγῶν βασιλεύων, καὶ κατασχὼν μέροσ τι τῆσ Λυκίασ χώρασ, τὸ μὲν πρῶτον ἐν αὐτῇ κατοικῶν ἐβασίλευε τῶν συνακολουθησάντων Πελασγῶν, ὕστερον δὲ περαιωθεὶσ εἰσ τὴν Λέσβον οὖσαν ἔρημον τὴν μὲν χώραν τοῖσ λαοῖσ ἐμέρισε, τὴν δὲ νῆσον ἀπὸ τῶν κατοικούντων αὐτὴν Πελασγίαν ὠνόμασε, τὸ πρὸ τοῦ καλουμένην Ἴσσαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 81 2:1)
Μενέδημοσ δὲ τριῶν ἀφηγούμενοσ τριημιολιῶν πλεύσασ τῆσ Λυκίασ ἐπὶ τὰ Πάταρα καὶ καταλαβὼν ὁρμοῦσαν ναῦν τοῦ πληρώματοσ ἐπὶ γῆσ ὄντοσ ἐνεπύρισε τὸ σκάφοσ, πολλὰ δὲ πλοῖα τῶν κομιζόντων τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ὑποχείρια λαβὼν ἐξαπέστειλεν εἰσ τὴν Ῥόδον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 93 3:1)
τῆσ γὰρ Λυκίασ περὶ τὰσ ἐσχατιὰσ πέτραν μεγάλην ὀχυρότητι διαφέρουσαν ᾤκουν οἱ Μαρμαρεῖσ ὀνομαζόμενοι, οἵτινεσ παριόντοσ Ἀλεξάνδρου τὸ χωρίον ἐπέθεντο τοῖσ κατὰ τὴν οὐραγίαν Μακεδόσι καὶ συχνοὺσ ἀνελόντεσ πολλὰ τῶν σωμάτων καὶ τῶν ὑποζυγίων ἀφήρπασαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 23 41:1)
Θυμβραῖε καὶ Δάλιε καὶ Λυκίασ ναὸν ἐμβατεύων Ἄπολλον, ὦ δία κεφαλά, μόλε τοξή‐ ρησ, ἱκοῦ ἐννύχιοσ καὶ γενοῦ σωτήριοσ ἀνέρι πομπᾶσ ἁγεμὼν καὶ ξύλλαβε Δαρδανίδαισ, ὦ παγκρατέσ, ὦ Τροί̈ασ τείχη παλαιὰ δείμασ.
(에우리피데스, Rhesus, choral, strophe 11)
ἀλλὰ πρὸσ τὴν οἰμωγὴν αὐτῶν ἐπικλασθέντασ τοὺσ θεοὺσ πῦρ τε ἀναδεῖξαι ἀπὸ τῆσ Λυκίασ, ὡσ γνωρίσαι τὸν τόπον ἐκεῖνον, καί τινα λαμπρὸν ἀστέρα Διοσκούρων τὸν ἕτερον ἐπικαθίσαι τῷ καρχησίῳ καὶ κατευθῦναι τὴν ναῦν ἐπὶ τὰ λαιὰ ἐσ τὸ πέλαγοσ ἤδη τῷ κρημνῷ προσφερομένην·
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 17:2)
κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρωσώμεθα ‐ οὐδεὶσ γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοσ ἡμῖν τα ὅπλα τοσούτοισ οὖσιν, ἀλλ̓ ἀκονιτὶ κρατοῦμεν ‐ ἐπιβάντεσ επὶ τὰσ τριήρεισ καὶ τοὺσ ἵππουσ ἐσ τὰσ ἱππαγωγοὺσ ἐμβιβάσαντεσ ‐ παρεσκεύασται δ̓ ἐν Κεγχρεαῖσ καὶ σῖτοσ ἱκανὸσ καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆ καὶ τὰ ἄλλα πάντα ‐ διαβάλλωμεν τὸν Αἰγαῖον εἰσ τὴν Ιὠνίαν, εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρτέμιδι θύσαντεσ καὶ τὰσ πόλεισ ἀτειχίστουσ λαβόντεσ ῥᾳδίωσ ἄρχοντασ ἀπολιπόντεσ προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίασ διὰ Καρίασ, εἶτα Λυκίασ καὶ Παμφυλίασ καὶ Πισιδῶν καὶ τῆσ παραλίου καὶ ὀρεινῆσ Κιλικίασ, ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθα.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 55:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION