Ancient Greek-English Dictionary Language

Κελτός

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Κελτός Κελτοῦ

Structure: Κελτ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. a Celt

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπὶ τούτοισ δὲ οἱ Κελτοὶ ἱππῆσ, καὶ οὗτοι ἐπὶ δυοῖν, καὶ τούτων ἡγείσθω ἑκατόνταρχοσ, ὥσπερ ἐπὶ στρατοπέδου. (Arrian, Acies Contra Alanos 4:2)
  • τὸν Ἡρακλέα οἱ Κελτοὶ Ὄγμιον ὀνομάζουσι φωνῇ τῇ ἐπιχωρίῳ, τὸ δὲ εἶδοσ τοῦ θεοῦ πάνυ ἀλλόκοτον γράφουσι, γέρων ἐστὶν αὐτοῖσ ἐσ τὸ ἔσχατον, ἀναφαλαντίασ, πολιὸσ ἀκριβῶσ ὅσαι λοιπαὶ τῶν τριχῶν, ῥυσὸσ τὸ δέρμα καὶ διακεκαυμένοσ ἐσ τὸ μελάντατον οἱοῖ̀ εἰσιν οἱ θαλαττουργοὶ γέροντεσ· (Lucian, Hercules, 1:1)
  • ᾤμην οὖν ἐφ’ ὕβρει τῶν Ἑλληνίων θεῶν τοιαῦτα παρανομεῖν τοὺσ Κελτοὺσ ἐσ τὴν μορφὴν τὴν Ἡρακλέουσ ἀμυνομένουσ αὐτὸν τῇ γραφῇ, ὅτι τὴν χώραν ποτὲ αὐτῶν ἐπῆλθεν λείαν ἐλαύνων, ὁπότε τὰσ Γηρυόνου ἀγέλασ ζητῶν κατέδραμε τὰ πολλὰ τῶν ἑσπερίων γενῶν. (Lucian, Hercules, 2:1)
  • ταῦτ’ ἐγὼ μὲν ἐπὶ πολὺ εἱστήκειν ὁρῶν καὶ θαυμάζων καὶ ἀπορῶν καὶ ἀγανακτῶν Κελτὸσ δὲ τισ παρεστὼσ οὐκ ἀπαίδευτοσ τὰ ἡμέτερα, ὡσ ἔδειξεν ἀκριβῶσ Ἑλλάδα φωνὴν ἀφιείσ, φιλόσοφοσ, οἶμαι, τὰ ἐπιχώρια, Ἐγὼ σοι, ἔφη, ὦ ξένε, λύσω τῆσ γραφῆσ τὸ αἴνιγμα· (Lucian, Hercules, 4:1)
  • τὸν λόγον ἡμεῖσ οἱ Κελτοὶ οὐχ ὥσπερ ὑμεῖσ οἱ Ἕλληνεσ Ἑρμῆν οἰόμεθα εἶναι, ἀλλ’ Ἡρακλεῖ αὐτὸν εἰκάζομεν, ὅτι παρὰ πολὺ τοῦ Ἑρμοῦ ἰσχυρότεροσ οὗτοσ. (Lucian, Hercules, 4:3)
  • μὲν ὁ Κελτόσ. (Lucian, Hercules, 7:2)
  • εἶτ’ ἐπειδὴ πεισθεὶσ ὁ ἠλίθιοσ ἐκεῖνοσ Κελτὸσ εἰσέβαλε καὶ ἀπήλλαξεν αὐτῇ στρατιᾷ ὑπὸ τοῦ Ὀσρόου κατακοπείσ, τοῦτον μὲν τὸν χρησμὸν ἐξαιρεῖ ἐκ τῶν ὑπομνημάτων, ἐντίθησιν δ’ ἄλλον ἀντ’ αὐτοῦ· (Lucian, Alexander, (no name) 27:4)
  • Εὐρύλοχοσ Λαομήδησ Μόλεβοσ Φρένιοσ Ἴνδιοσ, Μίνισ Λειώκριτοσ Πρόνομοσ Νίσασ Δαήμων, Ἀρχέστρατοσ Ἱππόμαχοσ Εὐρύαλοσ Περίαλλοσ Εὐηνορίδησ, Κλυτίοσ Ἀγήνωρ Πόλυβοσ Πολύδωροσ Θαδύτιοσ, Στράτιοσ Φρένιοσ Ἴνδιοσ Δαισήνωρ Λαομέδων, Λαόδικοσ Ἅλιοσ Μάγνησ Ὀλοίτροχοσ Βάρθασ, Θεόφρων Νισσαῖοσ Ἀλκάροψ Περικλύμενοσ Ἀντήνωρ, Πέλλασ Κέλτοσ Περίφασ Ὄρμενοσ Πόλυβοσ, Ἀνδρομήδησ. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 7 29:2)
  • τεθέντοσ δὲ τοῦ ζυγοῦ πρῶτον μὲν αὐτὸ τὸ τάλαντον ὁ Κελτὸσ βαρύτερον τοῦ δικαίου παρῆν φέρων, ἔπειτα ἀγανακτούντων πρὸσ τοῦτο τῶν Ῥωμαίων τοσούτου ἐδέησε μετριάσαι περὶ τὸ δίκαιον, ὥστε καὶ τὴν μάχαιραν ἅμα τῇ θήκῃ καὶ τῷ ζωστῆρι περιελόμενοσ ἐπέθηκε τοῖσ σταθμοῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 9 2:2)

Synonyms

  1. a Celt

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION