Γέτης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Γέτης
Γέτου
Structure:
Γετ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- one of the Getae
- in Late Antiquity usage, a poetic word for Visigoth
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐραγείτω δὲ ἡ ἴλη τῶν Γετῶν καὶ ὁ ταύτησ ἴλαρχοσ. (Arrian, Acies Contra Alanos 12:2)
- τοιγαροῦν οἱ Σκύθαι ταῦτα ὁρῶντεσ, οἱ Γέται αὐτῶν,^ μακρὰ ἡμῖν χαίρειν εἰπόντεσ αὐτοὶ ἀπαθανατίζουσι καὶ θεοὺσ χειροτονοῦσιν οὓσ ἂν ἐθελήσωσι, τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ καὶ Ζάμολξισ δοῦλοσ ὢν παρενεγράφη οὐκ οἶδ’ ὅπωσ διαλαθών. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 9:3)
- οὐ γὰρ μόνον τὰ κεφάλαια ταῦτα τῆσ διοικήσεωσ, ὑετοὺσ καὶ χαλάζασ καὶ πνεύματα καὶ ἀστραπὰσ αὐτὸσ οἰκονομησάμενοσ καὶ διατάξασ πέπαυμαι τῶν ἐπί μέρουσ φροντίδων ἀπηλλαγμένοσ, ἀλλά με δεῖ καὶ ταῦτα μὲν ποιεῖν ἀποβλέπειν δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἁπανταχόσε καὶ πάντα ἐπισκοπεῖν ὥσπερ τὸν ἐν τῇ Νεμέᾳ βουκόλον, τοὺσ κλέπτοντασ, τοὺσ ἐπιορκοῦντασ, τοὺσ θύοντασ, εἴ τισ ἔσπεισε, πόθεν ἡ κνῖσα καὶ ὁ καπνὸσ ἀνέρχεται, τίσ νοσῶν ἢ πλέων ἐκάλεσεν, καὶ τὸ πάντων ἐπιπονώτατον, ὑφ’ ἕνα καιρὸν ἒν τε Ὀλυμπίᾳ τῇ ἑκατόμβῃ παρεῖναι καὶ ἐν Βαβυλῶνι τοὺσ πολεμοῦντασ ἐπισκοπεῖν καὶ ἐν Γέταισ χαλαζᾶν καὶ ἐν Αἰθίοψιν εὐωχεῖσθαι. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:5)
- ἀλλὰ τὰσ ἐλάφουσ, ἔνθα τὰ πεδία εὐήλατα, ἐν μὲν Μυσοῖσ καὶ ἐν Γέταισ καὶ ἐν Σκυθίᾳ καὶ ἀνὰ τὴν Ἰλλυρίδα, ἀφ̓ ἵππων τῶν Σκυθικῶν καὶ Ἰλλυρικῶν διώκουσιν· (Arrian, Cynegeticus, chapter 23 2:1)
- Γετικοὺσ δὲ τοῖσ Γέταισ, Ῥαιτικοὺσ δὲ ὅσοι ἐκ Ῥαιτῶν. (Arrian, chapter 44 3:1)
- Βοιρεβίστασ ἀνὴρ Γέτησ, ἐπιστὰσ ἐπὶ τὴν τοῦ ἔθνουσ ἐπιστασίαν, ἀνέλαβε κεκακωμένουσ τοὺσ ἀνθρώπουσ ὑπὸ συχνῶν πολέμων καὶ τοσοῦτον ἐπῆρεν ἀσκήσει καὶ νήψει καὶ τῷ προσέχειν τοῖσ προστάγμασιν, ὥστ’ ὀλίγων ἐτῶν μεγάλην ἀρχὴν κατεστήσατο καὶ τῶν ὁμόρων τοὺσ πλείστουσ ὑπέταξε τοῖσ Γέταισ· (Strabo, Geography, Book 7, chapter 3 22:2)