뜻

1. an inhabitant of Eretria; an Eretrian

예문

• "οἱ βάρβαροι ἐξανακρουσάμενοι καὶ ἀναλαβόντεσ ἐκ τῆσ νήσου, ἐν τῇ ἔλιπον τὰ ἐξ Ἐρετρίησ ἀνδράποδα; (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 272)

  (플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 272)

• οἶσθα οὖν ὅτι ἐπὶ τῷ αὐτῷ ἡμεῖσ μέν φαμεν "σκληρότησ," Ἐρετριῆσ δὲ "σκληροτήρ" ; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 308:5)

  (플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 308:5)

• ἐξ Ἐρετρίησ δὲ ὁρμηθέντεσ διὰ ἑνδεκάτου ἔτεοσ ἀπίκοντο ὀπίσω, καὶ πρῶτον τῆσ Ἀττικῆσ ἴσχουσι Μαραθῶνα. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 62 2:1)

  (헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 62 2:1)

• οἱ δὲ Γεφυραῖοι, τῶν ἦσαν οἱ φονέεσ οἱ Ἱππάρχου, ὡσ μὲν αὐτοὶ λέγουσι, ἐγεγόνεσαν ἐξ Ἐρετρίησ τὴν ἀρχήν, ὡσ δὲ ἐγὼ ἀναπυνθανόμενοσ εὑρίσκω, ἦσαν Φοίνικεσ τῶν σὺν Κάδμῳ ἀπικομένων Φοινίκων ἐσ γῆν τὴν νῦν Βοιωτίην καλεομένην, οἴκεον δὲ τῆσ χώρησ ταύτησ ἀπολαχόντεσ τὴν Ταναγρικὴν μοῖραν. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 57 2:1)

  (헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 57 2:1)

• καὶ ἦν γὰρ ὁ Μαραθὼν ἐπιτηδεότατον χωρίον τῆσ Ἀττικῆσ ἐνιππεῦσαι καὶ ἀγχοτάτω τῆσ Ἐρετρίησ, ἐσ τοῦτό σφι κατηγέετο Ἱππίησ ὁ Πεισιστράτου. (Herodotus, The Histories, book 6, chapter 102 2:2)

  (헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 102 2:2)

유사 형태

• Ἐρετριέων (30)
• Ἐρετριεῖς (16)
• Ἐρετριέας (12)
• Ἐρετριεὺς (10)
• Ἐρετριέως (8)
• Ἐρετριέα (4)
• Ἐρετριέες (4)
• Ἐρετριεῦσι (3)
• Ἐρετριεῦσιν (3)
• Ἐρετριεῖ (2)
• Ἐρετριεύς (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록