- ἀλλ᾿ οὐ στέφονται Δελφίδος φύλλῳ δάφνης. (Lucian, 20)
(루키아노스, 20)
- ποτήρια δὲ ἔκειτο παντοῖα ἐπὶ τῆς δελφίδος ^ τραπέζης, ὁ κρυψιμέτωπος καὶ τρυήλης ^ Μεντορουργὴς εὐλαβῆ ἔχων τὴν κέρκον καὶ βομβυλιὸς καὶ δειροκύπελλον καὶ γηγενῆ πολλὰ οἱᾶ Θηρικλῆς ὤπτα, εὐρυχαδῆ τε καὶ ἄλλα εὔστομα, τὰ μὲν Φωκαῆθεν, τὰ δὲ Κνιδόθεν, πάντα μέντοι ἀνεμοφόρητα καὶ ὑμενόστρακα. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 7:1)
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 7:1)
- ἀλλὰ ὄναιο αὐτοῦ ἀξία γε οὖσα καὶ γένοιτο ὑμῖν παιδίον ὅμοιον τῷ πατρί, ἐγὼ δὲ καὶ αὐτὸς εὑρήσω Δελφίδα ἢ Κυμβάλιόν τινα τῶν κατ᾿ ἐμὲ ἢ τὴν γείτονα ὑμῶν τὴν αὐλητρίδα ἢ πάντως τινά. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:5)
(루키아노스, Dialogi meretricii, 4:5)
- ὄψιν δὲ προσβαλοῦσα παιδὶ νηπίῳ ἐθαύμας εἴ τις Δελφίδων τλαίη κόρη λαθραῖον ὠδῖν ἐς θεοῦ ῥῖψαι δόμον, ὑπέρ τε θυμέλας διορίσαι πρόθυμος ἦν: (Euripides, Ion, episode 4:2)
(에우리피데스, Ion, episode 4:2)
- θάσσει δὲ γυνὴ τρίποδα ζάθεον Δελφίς, ἀείδους Ἕλλησι βοάς, ἃς ἂν Ἀπόλλων κελαδήσῃ. (Euripides, Ion, choral, anapests4)
(에우리피데스, Ion, choral, anapests4)
- αἵ θ ὑπωρόφιοι κατὰ γωνίας εἱειειειλίσσετε δακτύλοις φάλαγγες ἱστόπονα πηνίσματα, κερκίδος ἀοιδοῦ μελέτας, ἵν ὁ φίλαυλος ἔπαλλε δελφὶς πρῴραις κυανεμβόλοις μαντεῖα καὶ σταδίους, οἰνάνθας γάνος ἀμπέλου, βότρυος ἕλικα παυσίπονον. (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene, lyric2)
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, lyric2)
- δελφὶς δὲ ὀστᾶ μὲν ἔχει καὶ οὐκ ἄκανθαν, τὰ δὲ σελάχη καὶ χόνδρον καὶ ἄκανθαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 493)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 493)
- ὅθεν οὐ πάντα πάντων ἐστίν, ἀλλὰ δεῖ τῷ Πυθικῷ γράμματι πειθόμενον αὑτὸν καταμαθεῖν, εἶρα χρῆσθαι πρὸς ἓν ὃ πέφυκε, καὶ μὴ πρὸς ἄλλον ἄλλοτε βίου ζῆλον ἕλκειν καὶ παραβιάζεσθαι τὴν φύσιν ἐν ἁρ´μασιν ἵππος ἐν δ ἀρότρῳ βοῦς, παρὰ ναῦν δ ἰθύει τάχιστα δελφίς, κάπρῳ δὲ βουλεύοντα φόνον κύνα χρὴ τλάθυμον ἐξευρεῖν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 13 1:1)
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 13 1:1)
- ἐν ἁρ´μασιν ἵππος, ἐν δ ἀρότρῳ βοῦς, παρὰ ναῦν δ ἰθύει τάχιστα δελφίς, κάπρῳ δὲ βουλεύοντα φόνον κύνα χρὴ τλάθυμον ἐξευρεῖν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 13 4:1)
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 13 4:1)
