Plutarch, Fabius Maximus, chapter 13 1:

(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 13 1:)

μετὰ δὲ τὴν μάχην Φάβιοσ μὲν ὅσουσ ἔκτεινε τῶν πολεμίων σκυλεύσασ ἀνεχώρησεν, οὐδὲν ὑπερήφανον οὐδ’ ἐπαχθὲσ εἰπὼν περὶ τοῦ συνάρχοντοσ· "συστρατιῶται, τὸ μ̣ "ὲν ἁμαρτεῖν μηδὲν ἐν πράγμασι μεγάλοισ μεῖζον ἢ κατ’ ἄνθρωπόν ἐστι, τὸ δ’ ἁμαρτόντα χρήσασθαι τοῖσ πταίσμασι διδάγμασι πρὸσ τὸ λοιπὸν ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ καὶ νοῦν ἔχοντοσ, ἐγὼ μὲν οὖν ὁμολογῶ μικρὰ μεμφόμενοσ τὴν τύχην περὶ μειζόνων ἐπαινεῖν. ἃ γὰρ οὐκ ᾐσθόμην χρόνον τοσοῦτον, ἡμέρασ μέρει μικρῷ πεπαίδευμαι, γνοὺσ ἐμαυτὸν οὐκ ἄρχειν ἑτέρων δυνάμενον, ἀλλ’ ἄρχοντοσ ἑτέρου δεόμενον καὶ φιλοτιμούμενον νικᾶν ὑφ’ ὧν ἡττᾶσθαι κάλλιον. "ὑμῖν δὲ τῶν μὲν ἄλλων ἐστὶν ἄρχων ὁ δικτάτωρ, τῆσ δὲ πρὸσ ἐκεῖνον εὐχαριστίασ αὐτὸσ ἡγεμὼν ἔσομαι, πρῶτον ἐμαυτὸν εὐπειθῆ καὶ ποιοῦντα τὸ κελευόμενον ὑπ’ ἐκείνου παρεχόμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION