Plutarch, Fabius Maximus, chapter 4

(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 4)

ὡσ οὖν ταῦτ’ ἔδοξεν, ἀποδειχθεὶσ δικτάτωρ Φάβιοσ, καὶ ἀποδείξασ αὐτὸσ ἵππαρχον Μᾶρκον Μινούκιον, πρῶτον μὲν ᾐτήσατο τὴν σύγκλητον ἵππῳ χρῆσθαι παρὰ τάσ στρατείασ. οὐ γὰρ ἐξῆν, ἀλλ’ ἀπηγόρευτο κατὰ δή τινα νόμον παλαιόν, εἴτε τῆσ ἀλκῆσ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πεζῷ τιθεμένων καὶ διὰ τοῦτο τὸν στρατηγὸν οἰομένων δεῖν παραμένειν τῇ φάλαγγι καὶ μὴ προλείπειν, εἴθ’, ὅτι τυραννικὸν εἰσ ἅπαντα τἆλλα καὶ μέγα τὸ τῆσ ἀρχῆσ κράτοσ ἐστίν, ἔν γε τούτῳ βουλομένων τὸν δικτάτορα τοῦ δήμου φαίνεσθαι δεόμενον. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ αὐτὸσ ὁ Φάβιοσ εὐθὺσ ἐνδείξασθαι θέλων τῆσ ἀρχῆσ τὸ μέγεθοσ καὶ τὸν ὄγκον, ὡσ μᾶλλον ὑπηκόοισ χρῷτο καὶ πειθηνίοισ τοῖσ πολίταισ, προῆλθε συνενεγκάμενοσ εἰσ ταὐτὸ ῥαβδουχίασ εἰκοσιτέσσαρασ·

καὶ τοῦ ἑτέρου τῶν ὑπάτων ἀπαντῶντοσ αὐτῷ τὸν ὑπηρέτην πέμψασ ἐκέλευσε τοὺσ ῥαβδούχουσ ἀπαλλάξαι καὶ τὰ παράσημα τῆσ ἀρχῆσ ἀποθέμενον ἰδιώτην ἀπαντᾶν. μετὰ δὲ ταῦτα καλλίστην ἀρχόμενοσ ἐκ θεῶν ἀρχήν, καὶ διδάσκων τὸν δῆμον ὡσ ὀλιγωρίᾳ καὶ περιφρονήσει τοῦ στρατηγοῦ πρὸσ τὸ δαιμόνιον, οὐ μοχθηρίᾳ τῶν ἀγωνισαμένων σφαλέντα, προὔτρεπε μὴ δεδιέναι τοὺσ ἐχθρούσ, ἀλλὰ τοὺσ θεοὺσ ἐξευμενίζεσθαι καὶ τιμᾶν, οὐ δεισιδαιμονίαν ἐνεργαζόμενοσ, ἀλλὰ θαρρύνων εὐσεβείᾳ τὴν ἀρετὴν καὶ ταῖσ παρὰ τῶν θεῶν ἐλπίσι τὸν ἀπὸ τῶν πολεμίων φόβον ἀφαιρῶν καὶ παραμυθούμενοσ.

ἐκινήθησαν δὲ τότε πολλαὶ καὶ τῶν ἀπορρήτων καὶ χρησιμών αὐτοῖσ βίβλων, ἃσ Σιβυλλείουσ καλοῦσι·

καὶ λέγεται συνδραμεῖν ἔνια τῶν ἀποκειμένων ἐν αὐταῖσ λογίων πρὸσ τάσ τύχασ καὶ τάσ πράξεισ ἐκείνασ. καὶ τὸ μὲν γνωσθὲν οὐκ ἦν ἑτέρῳ πυθέσθαι· τοῦτο τὸ κεφάλαιόν ἐστιν ὀκτὼ μυριάδεσ δραχμῶν καὶ δραχμαὶ τρισχίλιαι πεντακόσιαι ὀγδοήκοντα τρεῖσ καὶ δύο ὀβολοί.

λόγον δὲ τῆσ εἰσ τοῦτο τοῦ πλήθουσ ἀκριβείασ καὶ διανομῆσ χαλεπόν ἐστιν εἰπεῖν, εἰ μή τισ ἄρα βούλοιτο τῆσ τριάδοσ ὑμνεῖν τὴν δύναμιν, ὅτι καὶ φύσει τέλειοσ καὶ πρῶτοσ τῶν περιττῶν ἀρχή τε πλήθουσ ἐν αὑτῷ τάσ τε πρώτασ διαφορὰσ καὶ τὰ παντὸσ ἀριθμοῦ στοιχεῖα μίξασ καὶ συναρμόσασ εἰσ ταὐτὸν ἀνείληφεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION