Plutarch, Fabius Maximus, chapter 1

(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 1)

τοιούτου δὲ τοῦ Περικλέουσ ἐν τοῖσ ἀξίοισ μνήμησ γεγονότοσ, ὡσ παρειλήφαμεν, ἐπὶ τὸν Φάβιον τὴν ἱστορίαν μεταγάγωμεν. νυμφῶν μιᾶσ λέγουσιν, οἱ δὲ γυναικὸσ ἐπιχωρίασ, Ἡρακλεῖ μιγείσησ περὶ τὸν Θύμβριν ποταμὸν γενέσθαι Φάβιον, ἄνδρα πολὺ καὶ δόκιμον ἐν Ῥώμῃ τὸ Φαβίων γένοσ ἀφ’ αὐτοῦ παρασχόντα, τινὲσ δὲ τοὺσ ἀπὸ τοῦ γένουσ τούτου πρώτουσ τῇ δι’ ὀρυγμάτων χρησαμένουσ ἄγρᾳ Φοδίουσ ἱστοροῦσιν ὀνομάζεσθαι τὸ παλαιόν οὕτω γὰρ ἄχρι νῦν αἱ διώρυχεσ φόσσαι καὶ φόδερε τὸ σκάψαι καλεῖται· χρόνῳ δὲ τῶν δυεῖν φθόγγων μεταπεσόντων Φάβιοι προσηγορεύθησαν.

πολλοὺσ δὲ καὶ μεγάλουσ τῆσ οἰκίασ ἐξενεγκαμένησ ἄνδρασ, ἀπὸ Ῥούλλου τοῦ μεγίστου καὶ διὰ τοῦτο Μαξίμου παρὰ Ῥωμαίοισ ἐπονομασθέντοσ τέταρτοσ ἦν Φάβιοσ Μάξιμοσ, περὶ οὗ τάδε γράφομεν. ἦν δ’ αὐτῷ σωματικὸν μὲν παρωνύμιον ὁ Βερρούκωσοσ·

εἶχε γὰρ ἀκροχορδόνα μικρὰν ἐπάνω τοῦ χείλουσ ἐπιπεφυκυῖαν ὁ δὲ Οουἰκούλασ σημαίνει μὲν τὸ προβάτων, ἐτέθη δὲ πρὸσ τὴν πρᾳότητα καὶ βαρύτητα τοῦ ἤθουσ ἔτι παιδὸσ ὄντοσ. τὸ γὰρ ἡσύχιον αὐτοῦ καὶ σιωπηλὸν καὶ μετὰ πολλῆσ εὐλαβείασ τῶν παιδικῶν ἁπτόμενον ἡδονῶν, βραδέωσ δὲ καὶ διαπόνωσ δεχόμενον τὰσ μαθήσεισ, εὔκολον δὲ πρὸσ τοὺσ συνήθεισ καὶ κατήκοον ἀβελτερίασ τινὸσ καὶ νωθρότητοσ ὑπόνοιαν εἶχε παρὰ τοῖσ ἐκτόσ· ὀλίγοι δ’ ἦσαν οἱ τὸ δυσκίνητον ὑπὸ βάθουσ καὶ τὸ μεγαλόψυχον καὶ λεοντῶδεσ ἐν τῇ φύσει καθορῶντεσ αὐτοῦ. ταχὺ δὲ τοῦ χρόνου προϊόντοσ ὑπὸ τῶν πραγμάτων ἐγειρόμενοσ διεσήμαινε καὶ τοῖσ πολλοῖσ ἀπάθειαν μὲν οὖσαν τὴν δοκοῦσαν ἀπραγίαν, εὐβουλίαν δὲ τὴν εὐλάβειαν, τὸ δὲ πρὸσ μηδὲν ὀξὺ μηδ’ εὐκίνητον ἐν πᾶσι μόνιμον καὶ βέβαιον, ὁρῶν δὲ καὶ τῆσ πολιτείασ τὸ μέγεθοσ καὶ τῶν πολέμων τὸ πλῆθοσ, ἤσκει τὸ μὲν σῶμα πρὸσ τοὺσ πολέμουσ, ὥσπερ ὅπλον σύμφυτον, τὸν δὲ λόγον ὄργανον πειθοῦσ πρὸσ τὸν δῆμον, εὖ μάλα πρεπόντωσ τῷ βίῳ κατακεκοσμημένον.

οὐ γὰρ ἐπῆν ὡραϊσμὸσ οὐδὲ κενὴ καὶ ἀγοραῖοσ χάρισ, ἀλλὰ νοῦσ ἴδιον καὶ περιττὸν ἐν γνωμολογίαισ σχῆμα καὶ βάθοσ ἔχων, ἃσ μάλιστα ταῖσ Θουκυδίδου προσεοικέναι λέγουσι.

διασῴζεται γὰρ αὐτοῦ λόγοσ, ὃν εἶπεν ἐν τῷ δήμῳ, τοῦ παιδὸσ αὐτοῦ μεθ’ ὑπατείαν ἀποθανόντοσ ἐγκώμιον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION