Plutarch, Fabius Maximus, chapter 18

(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 18)

ταῖσ μὲν οὐν πύλαισ ἐπέστησε τοὺσ τὸν ἐκπίπτοντα καὶ προλείποντα τὴν πόλιν ὄχλον ἀπείρξοντασ, πένθουσ δὲ καὶ τόπον καὶ χρόνον ὡρ́ισε, κατ’ οἰκίαν ἀποθρηνεῖν κελεύσασ ἐφ’ ἡμέρασ τριάκοντα τὸν βουλόμενον· μετὰ δὲ ταύτασ ἔδει πᾶν πένθοσ λύεσθαι καὶ καθαρεύειν τῶν τοιούτων τὴν πόλιν. ἑορτῆσ τε Δήμητροσ εἰσ τάσ ἡμέρασ ἐκείνασ καθηκούσησ βέλτιον ἐφάνη παραλιπεῖν ὅλωσ τάσ τε θυσίασ καὶ τὴν πομπήν ἢ τὸ μέγεθοσ τῆσ συμφορᾶσ ὀλιγότητι καὶ κατηφείᾳ τῶν συνερχομένων ἐλέγχεσθαι·

καὶ γὰρ τὸ θεῖον ἥδεσθαι τιμώμενον ὑπὸ τῶν εὐτυχούντων. ὅσα μέντοι πρὸσ ἱλασμοὺσ θεῶν ἢ τεράτων ἀποτροπὰσ συνηγόρευον οἱ μάντεισ ἐπράττετο.

καὶ γὰρ εἰσ Δελφοὺσ ἐπέμφθη θεοπρόποσ Πίκτωρ, συγγενὴσ Φαβίου, καὶ τῶν Ἑστιάδων παρθένων δύο διεφθαρμένασ εὑρόντεσ, τὴν μὲν, ὥσπερ ἐστὶν ἔθοσ, ζῶσαν κατώρυξαν, ἡ δ’ ὑφ’ ἑαυτῆσ ἀπέθανε. μάλιστα δ’ ἄν τισ ἀγάσαιτο τὸ φρόνημα καὶ τὴν πρᾳότητα τῆσ πόλεωσ, ὅτε τοῦ ὑπάτου Βάρρωνοσ ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ἐπανιόντοσ, ὡσ ἄν τισ αἴσχιστα καὶ δυσποτμότατα πεπραχὼσ ἐπανίοι, ταπεινοῦ καὶ κατηφοῦσ, ἀπήντησεν αὐτῷ περὶ τάσ πύλασ ἥ τε βουλὴ καὶ τὸ πλῆθοσ ἅπαν ἀσπαζόμενοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION