Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 51 1:

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 51 1:)

ὁ δ’ Ἀριστοτέλησ φησὶν ὡσ αἱ περιστεραὶ γινομένων τῶν νεοττῶν τῆσ ἁλμυριζούσησ γῆσ διαμασησάμεναι ἐμπτύουσιν αὐτοῖσ διοιγνῦσαι τὸ στόμα, διὰ τούτου παρασκευάζουσαι αὐτοὺσ πρὸσ τὴν τροφήν. τῆσ δὲ Σικελίασ ἐν Ἔρυκι καιρόσ τισ ἐστίν, ὃν καλοῦσιν Ἀναγωγάσ, ἐν ᾧ φασι τὴν θεὸν εἰσ Λιβύην ἀνάγεσθαι. τότ’ οὖν αἱ περὶ τὸν τόπον περιστεραὶ ἀφανεῖσ γίνονται ὡσ δὴ τῇ θεῷ συναποδημοῦσαι. καὶ μεθ’ ἡμέρασ ἐννέα ἐν τοῖσ λεγομένοισ Καταγωγίοισ μιᾶσ προπετασθείσησ ἐκ τοῦ πελάγουσ περιστερᾶσ καὶ εἰσ τὸν νεὼν εἰσπτάσησ παραγίνονται καὶ αἱ λοιπαί. ὅσοι οὖν τότε περιουσίασ εὖ ἥκουσι τῶν περιοίκων εὐωχοῦνται, οἱ δὲ λοιποὶ κροταλίζουσιν μετὰ χαρᾶσ, ὄζει τε πᾶσ ὁ τόποσ τότε βούτυρον, ᾧ δὴ τεκμηρίῳ χρῶνται τῆσ θείασ ἐπανόδου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION