Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 17

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 17)

Ἐπίχαρμοσ τὸν ἄρρενα χοῖρον οὕτωσ καλεῖ ἐν Ὀδυσσεῖ αὐτομόλῳ · δέλφακά τε τῶν γειτόνων τοῖσ Ἐλευσινίοισ φυλάσσων δαιμονίωσ ἀπώλεσα οὐχ ἑκών καὶ ταῦτα δή με συμβολατεύειν ἔφα τοῖσ Ἀχαιοῖσιν προδιδόμειν τ’ ὤμνυέ με τὸν δέλφακα. καὶ Ἀναξίλασ δ’ ἐν Κίρκῃ καὶ ἀρσενικῶσ εἴρηκε τὸν δέλφακα καὶ ἐπὶ τοῦ τελείου τέθεικε τοὔνομα εἰπών τοὺσ μὲν ὀρεινόμουσ ὑμῶν ποιήσει δέλφακασ ὑλιβάτουσ. τοὺσ δὲ πάνθηρασ, ἄλλουσ ἀγρώστασ λύκουσ ἢ λέοντασ.

"ἢ δέλφακοσ ὀπωρινῆσ ἠτριαῖον. καὶ ἐν Ἀχαρνεῦσιν· νέα γάρ ἐστιν ἀλλὰ δελφακουμένα ἕξει μεγάλην τε καὶ παχεῖαν κἠρυθράν, ἀλλ’ αἰ τράφεν λῇσ, ἅδε τοι χοῖροσ καλά. "ὡσ Ἐφεσίη δέλφαξ.

κυρίωσ δ’ αἱ θήλειαι οὕτωσ λεχθεῖεν ἂν ἅτε δελφύασ ἔχουσαι· οὕτωσ δὲ αἱ μῆτραι καλοῦνται καὶ οἱ ἀδελφοὶ ἔνθεν ἐτυμολογοῦνται. περὶ δὲ τῆσ ἡλικίασ τοῦ ζῴου Κρατῖνόσ φησιν ἐν Ἀρχιλόχοισ· ἤδη δέλφακεσ, χοῖροι δὲ τοῖσιν ἄλλοισ. Ἀριστοφάνησ δ’ ὁ γραμματικὸσ ἐν τῷ περὶ ἡλικιῶν φησι· "τῶν δὲ συῶν τὰ μὲν ἤδη συμπεπηγότα δέλφακεσ, τὰ δ’ ἁπαλὰ καὶ ἔνικμα χοῖροι, ἔνθεν τὸ Ὁμηρικὸν σαφὲσ γίνεται·

"τά τε δμώεσσι πάρεστι χοίρε’, ἀτὰρ σιάλουσ γε σύασ μνηστῆρεσ ἔδουσι. "τὸν δέλφακα ἀπῆγε σιγῇ. ἦν δὲ καὶ παλαιὸσ νόμοσ, ὥσ φησιν Ἀνδροτίων, τῆσ ἐπιγονῆσ ἕνεκα τῶν θρεμμάτων μὴ σφάττειν πρόβατον ἄπεκτον ἢ ἄτοκον διὸ τὰ ἤδη τέλεια ἤσθιον ἀτὰρ σιάλουσ γε σύασ μνηστῆρεσ ἔδουσι. καὶ νῦν δὲ τὴν τῆσ Ἀθηνᾶσ ἱέρειαν οὐ θύειν ἀμνὴν οὐδὲ τυροῦ γεύεσθαι, καὶ κατὰ χρόνον δέ τινα ἐκλιπόντων τῶν βοῶν, φησὶν ὁ Φιλόχοροσ, νομοθετηθῆναι διὰ τὴν σπάνιν ἀπέχεσθαι αὐτοὺσ τῶν ζῴων, συνάγειν βουλομένουσ καὶ πληθῦσαι τῷ μὴ καταθύεσθαι.

χοῖρον δ’ οἱ Ιὤνεσ καλοῦσι τὴν θήλειαν, ὡσ Ἱππῶναξ· σπονδῇ τε καὶ σπλάγχνοισιν ἀγρίησ χοίρου. καὶ Σοφοκλῆσ Ἐπιταιναρίοισ·

τοιγὰρ ϊωδὴ φυλάξαι χοῖρον ὥστε δεσμίαν. "ἐπιδημήσαντί μοι οἱ Ἄσσιοι παρέστησαν χοῖρον ἔχοντα τὸ μὲν ὕψοσ δύο καὶ ἡμίσουσ πήχεων, ὅλον δ’ ἄρτιον πρὸσ τὸ μῆκοσ, τῇ χροιᾷ χιόνινον. "ἔφασάν τε τὸν βασιλέα Εὐμένη τὰ τοιαῦτα ἐπιμελῶσ ὠνεῖσθαι παρ’, ’ αὐτῶν, διδόντα τοῦ ἑνὸσ δραχμὰσ τετρακισχιλίασ. Αἰσχύλοσ δέ φησιν ἐγὼ δὲ χοῖρον καὶ μάλ’ εὐθηλούμενον τόνδ’ ἐν ῥοθοῦντι κριβάνῳ θήσω. τί γὰρ ὄψον γένοιτ’ ἂν ἀνδρὶ τοῦδε βέλτερον;

καὶ πάλιν λευκόσ· τί δ’ οὐχί; καὶ καλῶσ ἠφευμένοσ ὁ χοῖροσ. ἕψου, μηδὲ λυπηθῇσ πυρί. καὶ ἔτι· θύσασ δὲ χοῖρον τόνδε τῆσ αὐτῆσ ὑὸσ ἣ πολλά μ’ ἐν δόμοισιν εἴργασται κακά, δονοῦσα καὶ τρέπουσα τύρβ’ ἄνω κάτω. ταῦτα δὲ παρέθετο Χαμαιλέων ἐν τῷ περὶ Αἰσχύλου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION