Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 17 1:

τὰσ δὲ πίστεισ δεῖ ἀποδεικτικὰσ εἶναι· ἀποδεικνύναι δὲ χρή, ἐπεί περ τεττάρων ἡ ἀμφισβήτησισ, περὶ τοῦ ἀμφισβητουμένου φέροντα τὴν ἀπόδειξιν, οἱο͂ν, εἰ ὅτι οὐ γέγονεν ἀμφισβητεῖται, ἐν τῇ κρίσει δεῖ τούτου μάλιστα τὴν ἀπόδειξιν φέρειν, εἰ δ’ ὅτι οὐκ ἔβλαψεν, τούτου, καὶ ὅτι οὐ τοσόνδε ἢ ὅτι δικαίωσ, ὡσαύτωσ καὶ εἰ περὶ τοῦ γενέσθαι τοῦτο ἡ ἀμφισβήτησισ.