헬라어 문장 검색 - ΑριστόΡηετορί3́07́

(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7)

τὸ δὲ πρέπον ἕξει ἡ λέξισ, ἐὰν ᾖ παθητική τε καὶ ἠθικὴ καὶ τοῖσ ὑποκειμένοισ πράγμασιν ἀνάλογον. τὸ δ’ ἀνάλογόν ἐστιν ἐὰν μήτε περὶ εὐόγκων αὐτοκαβδάλωσ λέγηται μήτε περὶ εὐτελῶν σεμνῶσ, μηδ’ ἐπὶ τῷ εὐτελεῖ ὀνόματι ἐπῇ κόσμοσ·

εἰ δὲ μή, κωμῳδία φαίνεται, οἱο͂ν ποιεῖ Κλεοφῶν· ὁμοίωσ γὰρ ἔνια ἔλεγε καὶ εἰ εἴπειεν ἂν "πότνια συκῆ" . παθητικὴ δέ, ἐὰν μὲν ᾖ ὕβρισ, ὀργιζομένου λέξισ, ἐὰν δὲ ἀσεβῆ καὶ αἰσχρά, δυσχεραίνοντοσ καὶ εὐλαβουμένου καὶ λέγειν, ἐὰν δὲ ἐπαινετά, ἀγαμένωσ, ἐὰν δὲ ἐλεεινά, ταπεινῶσ, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων δὲ ὁμοίωσ.

πιθανοῖ δὲ τὸ πρᾶγμα καὶ ἡ οἰκεία λέξισ·

παραλογίζεταί τε γὰρ ἡ ψυχὴ ὡσ ἀληθῶσ λέγοντοσ, ὅτι ἐπὶ τοῖσ τοιούτοισ οὕτωσ ἔχουσιν, ὥστ’ οἰόνται, εἰ καὶ μὴ οὕτωσ ἔχει ὡσ <λέγει> ὁ λέγων, τὰ πράγματα οὕτωσ ἔχειν, καὶ συνομοπαθεῖ ὁ ἀκούων ἀεὶ τῷ παθητικῶσ λέγοντι, κἂν μηθὲν λέγῃ. διὸ πολλοὶ καταπλήττουσι τοὺσ ἀκροατὰσ θορυβοῦντεσ.

καὶ ἠθικὴ δὲ αὕτη ἡ ἐκ τῶν σημείων δεῖξισ, ὅτε ἀκολουθεῖ ἡ ἁρμόττουσα ἑκάστῳ γένει καὶ ἕξει.

λέγω δὲ γένοσ μὲν καθ’ ἡλικίαν, οἱο͂ν παῖσ ἢ ἀνὴρ ἢ γέρων, καὶ γυνὴ ἢ ἀνήρ, καὶ Λάκων ἢ Θετταλόσ, ἕξεισ δέ, καθ’ ἃσ ποιόσ τισ τῷ βίῳ· οὐ γὰρ καθ’ ἅπασαν ἕξιν οἱ βίοι ποιοί τινεσ. ἐὰν οὖν καὶ τὰ ὀνόματα οἰκεῖα λέγῃ τῇ ἕξει, ποιήσει τὸ ἦθοσ·

οὐ γὰρ ταὐτὰ οὐδ’ ὡσαύτωσ ἀγροῖκοσ ἂν καὶ πεπαιδευμένοσ εἴπειεν. πάσχουσι δέ τι οἱ ἀκροαταὶ καὶ ᾧ κατακόρωσ χρῶνται οἱ λογογράφοι, "τίσ δ’ οὐκ οἶδεν; , "ἅπαντεσ ἴσασιν" · ὁμολογεῖ γὰρ ὁ ἀκούων αἰσχυνόμενοσ, ὅπωσ μετέχῃ οὗπερ καὶ οἱ ἄλλοι πάντεσ. τὸ δ’ εὐκαίρωσ ἢ μὴ εὐκαίρωσ χρῆσθαι κοινὸν ἁπάντων τῶν εἰδῶν ἐστιν.

ἄκοσ δ’ ἐπὶ πάσῃ ὑπερβολῇ τὸ θρυλούμενον·

δεῖ γὰρ αὐτὸν αὑτῷ προσεπιπλήττειν· δοκεῖ γὰρ ἀληθὲσ εἶναι, ἐπεὶ οὐ λανθάνει γε ὃ ποιεῖ τὸν λέγοντα. ἔτι τοῖσ ἀνάλογον μὴ πᾶσιν ἅμα χρήσασθαι οὕτω γὰρ κλέπτεται ὁ ἀκροατήσ·

λέγω δὲ οἱο͂ν ἐὰν τὰ ὀνόματα σκληρὰ ᾖ, μὴ καὶ τῇ φωνῇ καὶ τῷ προσώπῳ καὶ τοῖσ ἁρμόττουσιν· εἰ δὲ μή, φανερὸν γίνεται ἕκαστον ὅ ἐστιν. ἐὰν δὲ τὸ μὲν τὸ δὲ μή, λανθάνει ποιῶν τὸ αὐτό. ἐὰν οὖν τὰ μαλακὰ σκληρῶσ καὶ τὰ σκληρὰ μαλακῶσ λέγηται, πιθανὸν γίγνεται. τὰ δὲ ὀνόματα τὰ διπλᾶ καὶ τὰ ἐπίθετα πλείω καὶ τὰ ξένα μάλιστα ἁρμόττει λέγοντι παθητικῶσ·

συγγνώμη γὰρ ὀργιζομένῳ κακὸν φάναι οὐρανόμηκεσ, ἢ πελώριον εἰπεῖν, καὶ ὅταν ἔχῃ ἤδη τοὺσ ἀκροατὰσ καὶ ποιήσῃ ἐνθουσιάσαι ἢ ἐπαίνοισ ἢ ψόγοισ ἢ ὀργῇ ἢ φιλίᾳ, οἱο͂ν καὶ Ἰσοκράτησ ποιεῖ ἐν τῷ Πανηγυρικῷ ἐπὶ τέλει "φήμην δὲ καὶ μνήμην" καὶ "οἵτινεσ ἔτλησαν" · φθέγγονται γὰρ τὰ τοιαῦτα ἐνθουσιάζοντεσ, ὥστε καὶ ἀποδέχονται δηλονότι ὁμοίωσ ἔχοντεσ. διὸ καὶ τῇ ποιήσει ἡρ́μοσεν· ἔνθεον γὰρ ἡ ποίησισ. ἢ δὴ οὕτωσ δεῖ, ἢ μετ’ εἰρωνείασ, ὥσπερ Γοργίασ ἐποίει καὶ τὰ ἐν τῷ Φαίδρῳ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 7

(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION