Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 12

(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 12)

δεῖ δὲ μὴ λεληθέναι ὅτι ἄλλη ἑκάστῳ γένει ἁρμόττει λέξισ. οὐ γὰρ ἡ αὐτὴ γραφικὴ καὶ ἀγωνιστική, οὐδὲ δημηγορικὴ καὶ δικανική. ἄμφω δὲ ἀνάγκη εἰδέναι· τὸ μὲν γάρ ἐστιν ἑλληνίζειν ἐπίστασθαι, τὸ δὲ μὴ ἀναγκάζεσθαι κατασιωπᾶν ἄν τι βούληται μεταδοῦναι τοῖσ ἄλλοισ, ὅπερ πάσχουσιν οἱ μὴ ἐπιστάμενοι γράφειν. ἔστι δὲ λέξισ γραφικὴ μὲν ἡ ἀκριβεστάτη, ἀγωνιστικὴ δὲ ἡ ὑποκριτικωτάτη ταύτησ δὲ δύο εἴδη·

ἡ μὲν γὰρ ἠθικὴ ἡ δὲ παθητική· διὸ καὶ οἱ ὑποκριταὶ τὰ τοιαῦτα τῶν δραμάτων διώκουσι, καὶ οἱ ποιηταὶ τοὺσ τοιούτουσ. βαστάζονται δὲ οἱ ἀναγνωστικοί, οἱο͂ν Χαιρήμων ἀκριβὴσ γὰρ ὥσπερ λογογράφοσ, καὶ Λικύμνιοσ τῶν διθυραμβοποιῶν. καὶ παραβαλλόμενοι οἱ μὲν τῶν γραφέων <λόγοι> ἐν τοῖσ ἀγῶσι στενοὶ φαίνονται, οἱ δὲ τῶν ῥητόρων, εὖ λεχθέντεσ, ἰδιωτικοὶ ἐν ταῖσ χερσίν. αἴτιον δ’ ὅτι ἐν τῷ ἀγῶνι ἁρμόττει τὰ ὑποκριτικά· διὸ καὶ ἀφῃρημένησ τῆσ ὑποκρίσεωσ οὐ ποιοῦντα τὸ αὑτῶν ἔργον φαίνεται εὐήθη, οἱο͂ν τά τε ἀσύνδετα καὶ τὸ πολλάκισ τὸ αὐτὸ εἰπεῖν ἐν τῇ γραφικῇ ὀρθῶσ ἀποδοκιμάζεται, ἐν δὲ ἀγωνιστικῇ οὔ, καὶ οἱ ῥήτορεσ χρῶνται· ἔστι γὰρ ὑποκριτική. ἀνάγκη δὲ μεταβάλλειν τὸ αὐτὸ λέγοντασ, ὅπερ ὥσπερ ὁδοποιεῖ τῷ ὑποκρίνεσθαι·

"οὗτόσ ἐστιν ὁ κλέψασ ὑμῶν, οὗτόσ ἐστιν ὁ ἐξαπατήσασ, οὗτοσ ὁ τὸ ἔσχατον προδοῦναι ἐπιχειρήσασ" , οἱο͂ν καὶ Φιλήμων ὁ ὑποκριτὴσ ἐποίει ἔν τε τῇ Ἀναξανδρίδου Γεροντομαχίᾳ, ὅτε λέγοι "Ῥαδάμανθυσ καὶ Παλαμήδησ" , καὶ ἐν τῷ προλόγῳ τῶν Εὐσεβῶν τὸ "ἐγώ" · ἐὰν γάρ τισ τὰ τοιαῦτα μὴ ὑποκρίνηται, γίγνεται "ὁ τὴν δοκὸν φέρων" . καὶ τὰ ἀσύνδετα ὡσαύτωσ·

"ἦλθον, ἀπήντησα, ἐδεόμην· ἀνάγκη γὰρ ὑποκρίνεσθαι καὶ μὴ ὡσ ἓν λέγοντα τῷ αὐτῷ ἤθει καὶ τόνῳ εἰπεῖν. ἔτι ἔχει ἴδιόν τι τὰ ἀσύνδετα· ἐν ἴσῳ γὰρ χρόνῳ πολλὰ δοκεῖ εἰρῆσθαι· ὁ γὰρ σύνδεσμοσ ἓν ποιεῖ τὰ πολλά, ὥστε ἐὰν ἐξαιρεθῇ, δῆλον ὅτι τοὐναντίον ἔσται τὸ ἓν πολλά. ἔχει οὖν αὔξησιν· "ἦλθον, διελέχθην, ἱκέτευσα" πολλὰ δοκεῖ, "ὑπερεῖδεν ὅσα εἶπον" . τοῦτο δὲ βούλεται ποιεῖν καὶ Ὅμηροσ ἐν τῷ Νιρεὺσ αὖ Σύμηθεν,Νιρεὺσ Ἀγλαί̈ησ,Νιρεὺσ ὃσ κάλλιστοσ. περὶ οὗ γὰρ πολλὰ λέγεται, ἀνάγκη καὶ πολλάκισ εἰρῆσθαι· εἰ οὖν καὶ πολλάκισ, καὶ πολλὰ δοκεῖ, ὥστε ηὔξηκεν, ἅπαξ μνησθείσ, διὰ τὸν παραλογισμόν, καὶ μνήμην πεποίηκεν, οὐδαμοῦ ὕστερον αὐτοῦ λόγον ποιησάμενοσ. ἡ μὲν οὖν δημηγορικὴ λέξισ καὶ παντελῶσ ἐοίκεν τῇ σκιαγραφίᾳ·

ὅσῳ γὰρ ἂν πλείων ᾖ ὁ ὄχλοσ, πορρώτερον ἡ θέα, διὸ τὰ ἀκριβῆ περίεργα καὶ χείρω φαίνεται ἐν ἀμφοτέροισ· ἡ δὲ δικανικὴ ἀκριβεστέρα. ἔτι δὲ μᾶλλον ἡ <ἐν> ἑνὶ κριτῇ· ἐλάχιστον γὰρ ἔνεστι ῥητορικῆσ· εὐσύνοπτον γὰρ μᾶλλον τὸ οἰκεῖον τοῦ πράγματοσ καὶ τὸ ἀλλότριον, καὶ ὁ ἀγὼν ἄπεστιν, ὥστε καθαρὰ ἡ κρίσισ. διὸ οὐχ οἱ αὐτοὶ ἐν πᾶσιν τούτοισ εὐδοκιμοῦσιν ῥήτορεσ· ἀλλ’ ὅπου μάλιστα ὑπόκρισισ, ἐνταῦθα ἥκιστα ἀκρίβεια ἔνι. τοῦτο δὲ ὅπου φωνῆσ, καὶ μάλιστα ὅπου μεγάλησ. ἡ μὲν οὖν ἐπιδεικτικὴ λέξισ γραφικωτάτη· τὸ γὰρ ἔργον αὐτῆσ ἀνάγνωσισ· δευτέρα δὲ ἡ δικανική.

τὸ δὲ προσδιαιρεῖσθαι τὴν λέξιν, ὅτι ἡδεῖαν δεῖ εἶναι καὶ μεγαλοπρεπῆ, περίεργον· τί γὰρ μᾶλλον ἢ σώφρονα καὶ ἐλευθέριον καὶ εἴ τισ ἄλλη ἤθουσ ἀρετή; τὸ δὲ ἡδεῖαν εἶναι ποιήσει δηλονότι τὰ εἰρημένα, εἴπερ ὀρθῶσ ὡρ́ισται ἡ ἀρετὴ τῆσ λέξεωσ· τίνοσ γὰρ ἕνεκα δεῖ σαφῆ καὶ μὴ ταπεινὴν εἶναι ἀλλὰ πρέπουσαν; ἄν τε γὰρ ἀδολεσχῇ, οὐ σαφήσ, οὐδὲ ἂν σύντομοσ, ἀλλὰ δῆλον ὅτι τὸ μέσον ἁρμόττει. καὶ τὸ ἡδεῖαν τὰ εἰρημένα ποιήσει, ἂν εὖ μιχθῇ, τὸ εἰωθὸσ καὶ <τὸ> ξενικόν, καὶ ὁ ῥυθμόσ, καὶ τὸ πιθανὸν ἐκ τοῦ πρέποντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION