Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 19

(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 19)

ὁ δ’ ἐπίλογοσ σύγκειται ἐκ τεττάρων, ἔκ τε τοῦ πρὸσ ἑαυτὸν κατασκευάσαι εὖ τὸν ἀκροατὴν καὶ τὸν ἐναντίον φαύλωσ, καὶ ἐκ τοῦ αὐξῆσαι καὶ ταπεινῶσαι, καὶ ἐκ τοῦ εἰσ τὰ πάθη τὸν ἀκροατὴν καταστῆσαι, καὶ ἐξ ἀναμνήσεωσ. πέφυκε γάρ, μετὰ τὸ ἀποδεῖξαι αὐτὸν μὲν ἀληθῆ τὸν δὲ ἐναντίον ψευδῆ, οὕτω τὸ ἐπαινεῖν καὶ ψέγειν καὶ ἐπιχαλκεύειν. δυοῖν δὲ θατέρου δεῖ στοχάζεσθαι, ἢ ὅτι τούτοισ ἀγαθὸσ ἢ ὅτι ἁπλῶσ, ὁ δ’ ὅτι κακὸσ τούτοισ ἢ ὅτι ἁπλῶσ. ἐξ ὧν δὲ δεῖ τοῦτο κατασκευάζειν δεῖ, εἴρηνται οἱ τόποι πόθεν σπουδαίουσ δεῖ κατασκευάζειν καὶ φαύλουσ. τὸ δὲ μετὰ τοῦτο, δεδειγμένων ἤδη, αὔξειν ἐστὶν κατὰ φύσιν ἢ ταπεινοῦν·

δεῖ γὰρ τὰ πεπραγμένα ὁμολογεῖσθαι, εἰ μέλλει τὸ ποσὸν ἐρεῖν· καὶ γὰρ ἡ τῶν σωμάτων αὔξησισ ἐκ προϋπαρχόντων ἐστίν. ὅθεν δὲ δεῖ αὔξειν καὶ ταπεινοῦν ἔκκεινται οἱ τόποι πρότερον. μετὰ δὲ ταῦτα, δήλων ὄντων καὶ οἱᾶ καὶ ἡλίκα, εἰσ τὰ πάθη ἄγειν τὸν ἀκροατήν.

ταῦτα δ’ ἐστὶν ἔλεοσ καὶ δείνωσισ καὶ ὀργὴ καὶ μίσοσ καὶ φθόνοσ καὶ ζῆλοσ καὶ ἔρισ. εἴρηνται δὲ καὶ τούτων οἱ τόποι πρότερον, ὥστε λοιπὸν ἀναμνῆσαι τὰ προειρημένα. τοῦτο δὲ ἁρμόττει ποιεῖν οὐχ ὥσπερ φασὶν ἐν τοῖσ προοιμίοισ, οὐκ ὀρθῶσ λέγοντεσ.

ἵνα γὰρ εὐμαθὴσ ᾖ, κελεύουσι πολλάκισ εἰπεῖν. ἐκεῖ μὲν οὖν δεῖ τὸ πρᾶγμα εἰπεῖν, ἵνα μὴ λανθάνῃ περὶ οὗ ἡ κρίσισ, ἐνταῦθα δὲ δι’ ὧν δέδεικται, κεφαλαιωδῶσ. ἀρχὴ δὲ διότι ἃ ὑπέσχετο ἀποδέδωκεν, ὥστε ἅ τε καὶ δι’ ὃ λεκτέον.

λέγεται δὲ ἐξ ἀντιπαραβολῆσ τοῦ ἐναντίου. παραβάλλειν δὲ ἢ ὅσα περὶ τὸ αὐτὸ ἄμφω εἶπον, ἢ μὴ καταντικρύ "ἀλλ’ οὗτοσ μὲν τάδε περὶ τούτου, ἐγὼ δὲ ταδί, καὶ διὰ ταῦτα" , ἢ ἐξ εἰρωνείασ οἱο͂ν "οὗτοσ γὰρ τάδ’ εἶπεν, ἐγὼ δὲ ταδί" , καὶ "τὶ ἂν ἐποίει, εἰ τάδε ἔδειξεν, ἀλλὰ μὴ ταδί" , ἢ ἐξ ἐρωτήσεωσ "τί οὖν δέδεικται; ἢ "οὗτοσ τί ἔδειξεν; . ἢ δὴ οὕτωσ ἢ ἐκ παραβολῆσ ἢ κατὰ φύσιν ὡσ ἐλέχθη, οὕτωσ τὰ αὐτοῦ, καὶ πάλιν, ἐὰν βούλῃ, χωρὶσ τὰ τοῦ ἐναντίου λόγου. τελευτὴ δὲ τῆσ λέξεωσ ἁρμόττει ἡ ἀσύνδετοσ, ὅπωσ ἐπίλογοσ ἀλλὰ μὴ λόγοσ ᾖ·

"εἴρηκα, ἀκηκόατε, ἔχετε, κρίνατε" .

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION