Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 16 4:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 16 4:)

νῦν δὲ γελοίωσ τὴν διήγησίν φασι δεῖν εἶναι ταχεῖαν. καίτοι ὥσπερ ὁ τῷ μάττοντι ἐρομένῳ πότερον σκληρὰν ἢ μαλακὴν μάξῃ "τί δ’" , ἔφη <τισ>, "εὖ ἀδύνατον; , καὶ ἐνταῦθα ὁμοίωσ· δεῖ γὰρ μὴ μακρῶσ διηγεῖσθαι ὥσπερ οὐδὲ προοιμιάζεσθαι μακρῶσ, οὐδὲ τὰσ πίστεισ λέγειν. οὐδὲ γὰρ ἐνταῦθά ἐστι τὸ εὖ ἢ τὸ ταχὺ ἢ τὸ συντόμωσ, ἀλλὰ τὸ μετρίωσ· τοῦτο δ’ ἐστὶ τὸ λέγειν ὅσα δηλώσει τὸ πρᾶγμα, ἢ ὅσα ποιήσει ὑπολαβεῖν γεγονέναι ἢ βεβλαφέναι ἢ ἠδικηκέναι, ἢ τηλικαῦτα ἡλίκα βούλει, τῷ δὲ ἐναντίῳ τὰ ἐναντία·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION