Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 1 5:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 1 5:)

οὔπω δὲ σύγκειται τέχνη περὶ αὐτῶν, ἐπεὶ καὶ τὸ περὶ τὴν λέξιν ὀψὲ προῆλθεν· καὶ δοκεῖ φορτικὸν εἶναι, καλῶσ ὑπολαμβανόμενον. ἀλλ’ ὅλησ οὔσησ πρὸσ δόξαν τῆσ πραγματείασ τῆσ περὶ τὴν ῥητορικήν, οὐχ ὡσ ὀρθῶσ ἔχοντοσ ἀλλ’ ὡσ ἀναγκαίου τὴν ἐπιμέλειαν ποιητέον, ἐπεὶ τό γε δίκαιόν <ἐστι> μηδὲν πλέον ζητεῖν περὶ τὸν λόγον ἢ ὥστε μήτε λυπεῖν μήτ’ εὐφραίνειν· δίκαιον γὰρ αὐτοῖσ ἀγωνίζεσθαι τοῖσ πράγμασιν, ὥστε τἆλλα ἔξω τοῦ ἀποδεῖξαι περίεργα ἐστίν· ἀλλ’ ὅμωσ μέγα δύναται, καθάπερ εἴρηται, διὰ τὴν τοῦ ἀκροατοῦ μοχθηρίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION