Plutarch, Dion, chapter 35

(플루타르코스, Dion, chapter 35)

ἦν μὲν οὖν ἤδη μοχθηρὰ τὰ περὶ τὸν Σῶσιν προσγενομένων δὲ τούτοισ τοῖσ ἐλέγχοισ οἰκετῶν καταμαρτυρούντων ὡσ ἔτι νυκτὸσ ἐξέλθοι μόνοσ ἔχων τὸ ξυρόν, οἵ τε κατηγοροῦντεσ τοῦ Δίωνοσ ὑπεχώρησαν ὅ τε δῆμοσ καταψηφισάμενοσ θάνατον τοῦ Σώσιδοσ διηλλάσσετο τῷ Δίωνι. τοὺσ δὲ μισθοφόρουσ οὐδὲν ἧττον ἐν ὑποψίαισ εἶχον, καὶ μάλιστα τῶν πλείστων ἀγώνων πρὸσ τὸν τύραννον ἤδη γινομένων κατὰ θάλατταν, ἐπειδὴ Φίλιστοσ ἧκεν ἐξ Ιἀπυγίασ ἔχων πολλὰσ τριήρεισ Διονυσίῳ βοηθήσων, καὶ τῶν ξένων ὄντων ὁπλιτῶν οὐδεμίαν ἔτι χρῆσιν ἐνόμιζον εἶναι πρὸσ τὸν πόλεμον, ἀλλὰ κἀκείνουσ ἐφ’ ἑαυτοῖσ ἔσεσθαι ναυβάταισ οὖσι καὶ τὸ κράτοσ ἐκ τῶν νεῶν κτωμένοισ.

ἔτι δὲ μᾶλλον αὐτοὺσ ἐπῆρεν εὐτυχία τισ γενομένη κατὰ θάλασσαν, ἐν ᾗ νικήσαντεσ τὸν Φίλιστον ὠμῶσ καὶ βαρβαρικῶσ αὐτῷ προσηνέχθησαν.

Ἔφοροσ μὲν οὖν φησιν ὡσ ἁλισκομένησ τῆσ νεὼσ ἑαυτὸν ἀνέλοι, Τιμωνίδησ δὲ πραττομέναισ ἐξ ἀρχῆσ ταῖσ πράξεσι ταύταισ μετὰ Δίωνοσ παραγενόμενοσ καὶ γράφων πρὸσ Σπεύσιππον τὸν φιλόσοφον ἱστορεῖ ζῶντα ληφθῆναι τῆσ τριήρουσ εἰσ τὴν γῆν ἐκπεσούσησ τὸν Φίλιστον καὶ πρῶτον μὲν ἀποδύσαντασ αὐτοῦ τὸν θώρακα τοὺσ Συρακουσίουσ καὶ γυμνὸν ἐπιδειξαμένουσ τὸ σῶμα προπηλακίζειν ὄντοσ ἤδη γέροντοσ· ἔπειτα τὴν κεφαλὴν ἀποτεμεῖν καὶ τοῖσ παισὶ παραδοῦναι τὸ σῶμα, κελεύσαντασ ἕλκειν διὰ τῆσ Ἀχραδινῆσ καὶ καταβαλεῖν εἰσ τὰσ Λατομίασ.

ἔτι δὲ μᾶλλον ἐφυβρίζων ὁ Τίμαιοσ ἐκ τοῦ σκέλουσ φησὶ τοῦ χωλοῦ τὰ παιδάρια τὸν νεκρὸν ἐφαψάμενα τοῦ Φιλίστου σύρειν διὰ τῆσ πόλεωσ·

χλευαζόμενον ὑπὸ τῶν Συρακουσίων πάντων, ὁρώντων τοῦ σκέλουσ ἑλκόμενον τὸν εἰπόντα μὴ δεῖν ἐκ τυραννίδοσ φεύγειν Διονύσιον ἵππῳ ταχεῖ χρώμενον, ἀΧλὰ τοῦ σκέλουσ ἑλκόμενον. καίτοι τοῦτο Φίλιστοσ, ὡσ ὑφ’ ἑτέρου λεχθέν, οὐχ ὑφ’ αὑτοῦ, πρὸσ Διονύσιον ἐξήγγελκεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION