Plutarch, Dion, chapter 11

(플루타르코스, Dion, chapter 11)

ταῦτα πολλάκισ τοῦ Δίωνοσ παραινοῦντοσ, καὶ τῶν λόγων τοῦ Πλάτωνοσ ἔστιν οὕστινασ ὑποσπείροντοσ, ἔσχεν ἔρωσ τὸν Διονύσιον ὀξὺσ καὶ περιμανὴσ τῶν τε λόγων καὶ τῆσ συνουσίασ τοῦ Πλάτωνοσ. εὐθὺσ οὖν Ἀθήναζε πολλὰ μὲν ἐφοίτα γράμματα παρὰ τοῦ Διονυσίου, πολλαὶ δ’ ἐπισκήψεισ παρὰ τοῦ Δίωνοσ, ἄλλαι δ’ ἐξ Ἰταλίασ παρὰ τῶν Πυθαγορικῶν, διακελευομένων παραγενέσθαι καὶ νέασ ψυχῆσ ἐξουσίᾳ μεγάλῃ καὶ δυνάμει περιφερομένησ ἐπιλαβέσθαι καὶ κατασχεῖν ἐμβριθεστέροισ λογισμοῖσ. Πλάτων μὲν οὖν, ὥσ φησιν αὐτόσ, ἑαυτὸν αἰσχυνθεὶσ μάλιστα, μὴ δόξειε λόγοσ εἶναί μόνον, ἔργου δ’ ἑκὼν οὐδενὸσ ἂν ἅψασθαι, καὶ προσδοκήσασ δι’ ἑνὸσ ἀνδρὸσ ὥσπερ ἡγεμονικοῦ μέρουσ ἐκκαθαρθέντοσ ὅλην ἰατρεύσειν Σικελίαν νοσοῦσαν, ὑπήκουσεν.

οἱ δὲ τῷ Δίωνι πολεμοῦντεσ φοβούμενοι τὴν τοῦ Διονυσίου μεταβολήν ἔπεισαν αὐτὸν ἀπὸ τῆσ φυγῆσ μεταπέμπεσθαι Φίλιστον, ἄνδρα καὶ πεπαιδευμένον περὶ λόγουσ καὶ τυραννικῶν ἠθῶν ἐμπειρότατον, ὡσ ἀντίταγμα πρὸσ Πλάτωνα καὶ φιλοσοφίαν ἐκεῖνον ἕξοντεσ. ὁ γὰρ δὴ Φίλιστοσ ἐξ ἀρχῆσ τε τῇ τυραννίδι καθισταμένῃ προθυμότατον ἑαυτὸν παρέσχε, καὶ τὴν ἄκραν διεφύλαξε φρουραρχῶν ἐπὶ πολὺν χρόνον.

ἦν δὲ λόγοσ ὡσ καὶ τῇ μητρὶ πλησιάζοι τοῦ πρεσβυτέρου Διονυσίου, τοῦ τυράννου μὴ παντάπασιν ἀγνοοῦντοσ. ἐπεὶ δὲ Λεπτίνησ, ἐκ γυναικὸσ ἣν διαφθείρασ ἑτέρῳ συνοικοῦσαν ἔσχε γενομένων αὐτῷ δυεῖν θυγατέρων, τὴν ἑτέραν ἔδωκε Φιλίστῳ μηδὲ φράσασ πρὸσ Διονύσιον, ὀργισθεὶσ ἐκεῖνοσ τὴν μὲν γυναῖκα τοῦ Λεπτίνου δήσασ ἐν πέδαισ καθεῖρξε, τὸν δὲ Φίλιστον ἐξήλασε Σικελίασ, φυγόντα παρὰ ξένουσ τινὰσ εἰσ τὸν Ἀδρίαν, ὅπου καὶ δοκεῖ τὰ πλεῖστα συνθεῖναι τῆσ ἱστορίασ σχολάζων. οὐ γὰρ ἐπανῆλθε τοῦ πρεσβυτέρου ζῶντοσ, ἀλλὰ μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτήν, ὥσπερ εἴρηται, κατήγαγεν αὐτὸν ὁ πρὸσ Δίωνα τῶν ἄλλων φθόνοσ, ὡσ αὐτοῖσ τε μᾶλλον ἐπιτήδειον ὄντα καὶ τῇ τυραννίδι βεβαιότερον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION