Plutarch, Dion, chapter 4

(플루타르코스, Dion, chapter 4)

ταύτησ ἀδελφὸσ ὢν ὁ Δίων ἐν ἀρχῇ μὲν εἶχε τιμὴν ἀπὸ τῆσ ἀδελφῆσ, ὕστερον δὲ τοῦ φρονεῖν διδοὺσ πεῖραν, ἤδη καθ’ ἑαυτὸν ἠγαπᾶτο παρὰ τῷ τυράννῳ, καὶ πρὸσ ἅπασι τοῖσ ἄλλοισ εἴρητο τοῖσ ταμίαισ ὅ τι ἂν αἰτῇ Δίων διδόναι, δόντασ δὲ πρὸσ αὐτὸν αὐθημερὸν φράζειν. ὢν δὲ καὶ πρότερον ὑψηλὸσ τῷ ἤθει καὶ μεγαλόφρων καὶ ἀνδρώδησ, ἔτι μᾶλλον ἐπέδωκε πρὸσ ταῦτα θείᾳ τινὶ τύχῃ Πλάτωνοσ εἰσ Σικελίαν παραβαλόντοσ, κατ’ οὐδένα λογισμὸν ἀνθρώπινον· ἀλλὰ δαίμων τισ, ὡσ ἐοίκε, πόρρωθεν ἀρχὴν ἐλευθερίασ βαλλόμενοσ Συρακουσίοισ, καὶ τυραννίδοσ κατάλυσιν μηχανώμενοσ, ἐκόμισεν ἐξ Ἰταλίασ εἰσ Συρακούσασ Πλάτωνα καὶ Δίωνα συνήγαγεν εἰσ λόγουσ αὐτῷ, νέον μὲν ὄντα κομιδῇ, πολὺ δὲ εὐμαθέστατον ἁπάντων τῶν Πλάτωνι συγγεγονότων καὶ ὀξύτατον ὑπακοῦσαι πρὸσ ἀρετήν, ὡσ αὐτὸσ γέγραφε Πλάτων, καὶ τὰ πράγματα μαρτυρεῖ.

τραφεὶσ γὰρ ἐν ἤθεσιν ὑπὸ τυράννῳ ταπεινοῖσ, καὶ βίου μὲν ἀνίσου καὶ καταφόβου, θεραπείασ δὲ νεοπλούτου καὶ τρυφῆσ ἀπειροκάλου καὶ διαίτησ ἐν ἡδοναῖσ καὶ πλεονεξίαισ τιθεμένησ τὸ καλὸν ἐθὰσ καὶ μεστὸσ γενόμενοσ, ὡσ πρῶτον ἐγεύσατο λόγου καὶ φιλοσοφίασ ἡγεμονικῆσ πρὸσ ἀρετήν, ἀνεφλέχθη τὴν ψυχὴν ταχύ, καὶ τῇ περὶ αὐτὸν εὐπειθείᾳ τῶν καλῶν ἀκάκωσ πάνυ καὶ νεωτερικῶσ προσδοκήσασ ὑπὸ τῶν αὐτῶν λόγων ὅμοια πείσεσθαι Διονύσιον, ἐσπούδασε καὶ διεπράξατο ποιησάμενοσ σχολὴν αὐτὸν ἐντυχεῖν Πλάτωνι καὶ ἀκοῦσαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION