Plutarch, Caesar, chapter 9

(플루타르코스, Caesar, chapter 9)

οὐ μὴν ἀπέβη τι ταραχῶδεσ ἀπ’ αὐτῆσ, ἀλλὰ καὶ τύχη τισ ἄχαρισ τῷ Καίσαρι συνηνέχθη περὶ τὸν οἶκον. οὗτοσ ἤρα Πομπηϊάσ τῆσ Καίσαροσ γυναικόσ οὐδὲ αὐτῆσ ἀκούσησ, ἀλλὰ φυλακαί τε τῆσ γυναικωνίτιδοσ ἀκριβεῖσ ἦσαν, ἥ τε μήτηρ τοῦ Καίσαροσ Αὐρηλία, γυνὴ σώφρων, περιέπουσα τὴν νύμφην ἀεὶ χαλεπὴν καὶ παρακεκινδυνευμένην αὐτοῖσ ἐποίει τὴν ἔντευξιν.

ἔστι δὲ Ῥωμαίοισ θεὸσ ἣν Ἀγαθὴν ὀνομάζουσιν, ὥσπερ Ἕλληνεσ Γυναικείαν.

καὶ Φρύγεσ μὲν οἰκειούμενοι Μίδα μητέρα τοῦ βασιλέωσ γενέσθαι φασί, Ῥωμαῖοι δὲ νύμφην δρυάδα Φαύνῳ συνοικήσασαν, Ἕλληνεσ δὲ τῶν Διονύσου μητέρων τὴν ἄρρητον. ὅθεν ἀμπελίνοισ τε τὰσ σκηνὰσ κλήμασιν ἑορτάζουσαι κατερέφουσι, καὶ δράκων ἱερὸσ παρακαθίδρυται τῇ θεῷ κατὰ τὸν μῦθον. ἄνδρα δὲ προσελθεῖν οὐ θέμισ οὐδ’ ἐπὶ τῆσ οἰκίασ γενέσθαι τῶν ἱερῶν ὀργιαζομένων αὐταὶ δὲ καθ’ ἑαυτὰσ αἱ γυναῖκεσ πολλὰ τοῖσ Ὀρφικοῖσ ὁμολογοῦντα δρᾶν λέγονται περὶ τὴν ἱερουργίαν. ὅταν οὖν ὁ τῆσ ἑορτῆσ καθήκῃ χρόνοσ, ὑπατεύοντοσ ἢ στρατηγοῦντοσ ἀνδρόσ, αὐτὸσ μὲν ἐξίσταται καὶ πᾶν τὸ ἄρρεν, ἡ δὲ γυνὴ τὴν οἰκίαν παραλαβοῦσα διακοσμεῖ, καὶ τὰ μέγιστα νύκτωρ τελεῖται, παιδιᾶσ ἀναμεμιγμένησ ταῖσ παννυχίσι καὶ μουσικῆσ ἅμα πολλῆσ παρούσησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION