Plutarch, Caesar, chapter 66

(플루타르코스, Caesar, chapter 66)

ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἤδη που φέρει καὶ τὸ αὐτόματον· ὁ δὲ δεξάμενοσ τὸν φόνον ἐκεῖνον καὶ τὸν ἀγῶνα χῶροσ, εἰσ ὃν ἡ σύγκλητοσ ἠθροίσθη τότε, Πομπηϊού μὲν εἰκόνα κειμένην ἔχων, Πομπηϊού δὲ ἀνάθημα γεγονὼσ τῶν προσκεκοσμημένων τῷ θεάτρῳ, παντάπασιν ἀπέφαινε δαίμονόσ τινοσ ὑφηγουμένου καὶ καλοῦντοσ ἐκεῖ τὴν πρᾶξιν ἔργον γεγονέναι. καὶ γὰρ οὖν καὶ λέγεται Κάσσιοσ εἰσ τὸν ἀνδριάντα τοῦ Πομπηϊού πρὸ τῆσ ἐγχειρήσεωσ ἀποβλέπων ἐπικαλεῖσθαι σιωπῇ, καίπερ οὐκ ἀλλότριοσ ὢν τῶν Ἐπικούρου λόγων ἀλλ’ ὁ καιρὸσ, ὡσ ἐοίκεν, ἤδη τοῦ δεινοῦ παρεστῶτοσ ἐνθουσιασμὸν ἐνεποίει καὶ πάθοσ ἀντὶ τῶν προτέρων λογισμῶν.

Ἀντώνιον μὲν οὖν πιστὸν ὄντα Καίσαρι καὶ ῥωμαλέον ἔξω παρακατεῖχε Βροῦτοσ Ἀλβῖνοσ, ἐμβαλὼν ἐπίτηδεσ ὁμιλίαν μῆκοσ ἔχουσαν·

εἰσιόντοσ δὲ Καίσαροσ ἡ βουλὴ μὲν ὑπεξανέστη θεραπεύουσα, τῶν δὲ περὶ Βροῦτον οἱ μὲν ἐξόπισθεν τὸν δίφρον αὐτοῦ περιέστησαν, οἱ δὲ ἀπήντησαν, ὡσ δὴ Τιλλίῳ Κίμβρῳ περὶ ἀδελφοῦ φυγάδοσ ἐντυχάνοντι συνδεησόμενοι, καὶ συνεδέοντο μέχρι τοῦ δίφρου παρακολουθοῦντεσ. ὡσ δὲ καθίσασ διεκρούετο τὰσ δεήσεισ καὶ προσκειμένων βιαιότερον ἠγανάκτει πρὸσ ἕκαστον, ὁ μὲν Τίλλιοσ τὴν τήβεννον αὐτοῦ ταῖσ χερσὶν ἀμφοτέραισ συλλαβὼν ἀπὸ τοῦ τραχήλου κατῆγεν ὅπερ ἦν σύνθημα τῆσ ἐπιχειρήσεωσ, πρῶτοσ δὲ Κάσκασ ξίφει παίει παρὰ τὸν αὐχένα πληγὴν οὐ θανατηφόρον οὐδὲ βαθεῖαν, ἀλλ’, ὡσ εἰκὸσ, ἐν ἀρχῇ τολμήματοσ μεγάλου ταραχθείσ, ὥστε καὶ τὸν Καίσαρα μεταστραφέντα τοῦ ἐγχειριδίου λαβέσθαι καὶ κατασχεῖν.

"μιαρώτατε Κάσκα, τί ποιεῖσ;

"ἀδελφέ, βοήθει. τοιαύτησ δὲ τῆσ ἀρχῆσ γενομένησ τοὺσ μὲν οὐδὲν συνειδότασ ἔκπληξισ εἶχε καὶ φρίκη πρὸσ τὰ δρώμενα, μήτε φεύγειν μήτε ἀμύνειν, Ἀλλὰ μηδὲ φωνὴν ἐκβάλλειν τολμῶντασ, τῶν δὲ παρεσκευασμένων ἐπὶ τὸν φόνον ἑκάστου γυμνὸν ἀποδείξαντοσ τὸ ξίφοσ, ἐν κύκλῳ περιεχόμενοσ καὶ πρὸσ ὅ τι τρέψειε τὴν ὄψιν πληγαῖσ ἀπαντῶν καὶ σιδήρῳ φερομένῳ καὶ κατὰ προσώπου καὶ κατ’ ὀφθαλμῶν διελαυνόμενοσ ὥσπερ θηρίον ἐνειλεῖτο ταῖσ πάντων χερσίν ἅπαντασ γὰρ ἔδει κατάρξασθαι καὶ γεύσασθαι τοῦ φόνου. διὸ καὶ Βροῦτοσ αὐτῷ πληγὴν ἐνέβαλε μίαν εἰσ τὸν βουβῶνα.

εἴτε ἀπὸ τύχησ εἴθ’ ὑπὸ τῶν κτεινόντων ἀπωσθεὶσ, πρὸσ τὴν βάσιν ἐφ’ ἧσ ὁ Πομπηϊού βέβηκεν ἀνδριάσ.

καὶ πολὺ καθῄμαξεν αὐτὴν ὁ φόνοσ, ὡσ δοκεῖν αὐτὸν ἐφεστάναι τῇ τιμωρίᾳ τοῦ πολεμίου Πομπήϊον ὑπὸ πόδασ κεκλιμένου καὶ περισπαίροντοσ ὑπὸ πλήθουσ τραυμάτων, εἴκοσι γὰρ καὶ τρία λαβεῖν λέγεται καὶ πολλοὶ κατετρώθησαν ὑπ’ ἀλλήλων, εἰσ ἓν ἀπερειδόμενοι σῶμα πληγὰσ τοσαύτασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION