헬라어 텍스트

Plutarch, Caesar, chapter 4

(플루타르코스, Caesar, chapter 4)

καὶ τοσοῦτον ἴσχυσεν ὥστε τὸν Ἀντώνιον ἐπικαλέσασθαι τοὺσ δημάρχουσ, σκηψάμενον οὐκ ἔχειν τὸ ἴσον ἐν τῇ Ἑλλάδι πρὸσ Ἕλληνασ, ἐν δὲ Ῥώμῃ πολλὴ μὲν ἐπὶ τῷ λόγῳ περὶ τὰσ συνηγορίασ αὐτοῦ χάρισ ἐξέλαμπε, πολλὴ δὲ τῆσ περὶ τὰσ δεξιώσεισ καὶ ὁμιλίασ φιλοφροσύνησ εὔνοια παρὰ τῶν δημοτῶν ἀπήντα, θεραπευτικοῦ παρ’ ἡλικίαν ὄντοσ. ἦν δέ τισ καὶ ἀπὸ δείπνων καὶ τραπέζησ καὶ ὅλωσ τῆσ περὶ τὴν δίαιταν λαμπρότητοσ αὐξανομένη κατὰ μικρὸν αὐτῷ δύναμισ εἰσ τὴν πολιτείαν.

ἣν τὸ πρῶτον οἱ φθονοῦντεσ οἰόμενοι ταχὺ τῶν ἀναλωμάτων ἐπιλιπόντων ἐξίτηλον ἔσεσθαι, περιεώρων ἀνθοῦσαν ἐν τοῖσ πολλοῖσ· ὀψὲ δὲ ᾔσθοντο, μεγάλησ καὶ δυσανατρέπτου γενομένησ καὶ βαδιζούσησ ἄντικρυσ ἐπὶ τὴν τῶν ὅλων μεταβολήν, ὡσ οὐδεμίαν ἀρχὴν πράγματοσ ἡγητέον μικράν, ἣν οὐ ταχὺ ποιεῖ μεγάλην τὸ ἐνδελεχέσ ἐκ τοῦ καταφρονηθῆναι τὸ μὴ κωλυθῆναι λαβοῦσαν. "τὴν κόμην οὕτω διακειμένην περιττῶσ ἴδω κἀκεῖνον ἑνὶ δακτύλῳ κνώμενον, οὔ μοι δοκεῖ πάλιν οὗτοσ ἅνθρωποσ εἰσ νοῦν ἂν ἐμβαλέσθαι τηλικοῦτον κακόν, ἀναίρεσιν τῆσ Ῥωμαίων πολιτείασ.

ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον.