Plutarch, Caesar, chapter 17

(플루타르코스, Caesar, chapter 17)

τὰ δὲ τοιαῦτα λήματα καὶ τὰσ φιλοτιμίασ αὐτόσ ἀνέθρεψε καὶ κατεσκεύασε Καῖσαρ, πρῶτον μὲν τῷ χαρίζεσθαι καὶ τιμᾶν ἀφειδῶσ ἐνδεικνύμενοσ ὅτι τὸν πλοῦτον οὐκ εἰσ τρυφὴν ἰδίαν οὐδέ τινασ ἡδυπαθείασ ἐκ τῶν πολέμων ἀθροίζει, κοινὰ δὲ ἆθλα τῆσ ἀνδραγαθίασ παρ’ αὐτῷ φυλασσόμενα ἀπόκειται, καὶ μέτεστιν ἐκείνῳ τοῦ πλουτεῖν ὅσα τοῖσ ἀξίοισ τῶν στρατιωτῶν δίδωσιν ἔπειτα τῷ πάντα μὲν κίνδυνον ἑκὼν ὑφίστασθαι, πρὸσ μηδένα δὲ τῶν πόνων ἀπαγορεύειν. τὸ μὲν οὖν φιλοκίνδυνον οὐκ ἐθαύμαζον αὐτοῦ διά τὴν φιλοτιμίαν ἡ δὲ τῶν πόνων ὑπομονὴ παρὰ τὴν τοῦ σώματοσ δύναμιν ἐγκαρτερεῖν δοκοῦντοσ ἐξέπληττεν, ὅτι καὶ τὴν ἕξιν ὢν ἰσχνόσ καὶ τὴν σάρκα λευκὸσ καὶ ἁπαλόσ καὶ τὴν κεφαλὴν νοσώδησ καὶ τοῖσ ἐπὶ τοῖσ ἐπιληπτικοῖσ ἔνοχοσ, ἐν Κορδύβῃ πρῶτον αὐτῷ τοῦ πάθουσ, ὡσ λέγεται, τούτου προσπεσόντοσ, οὐ μαλακίασ ἐποιήσατο τὴν ἀρρωστίαν πρόφασιν, ἀλλὰ θεραπείαν τῆσ ἀρρωστίασ τὴν στρατείαν, ταῖσ ἀτρύτοισ ὁδοιπορίαισ καὶ ταῖσ εὐτελέσι διαίταισ καὶ τῷ θυραυλεῖν ἐνδελεχῶσ καὶ ταλαιπωρεῖν ἀπομαχόμενοσ τῷ πάθει καὶ τὸ σῶμα τηρῶν δυσάλωτον.

ἐκοιμᾶτο μέν γε τοὺσ πλείστουσ ὕπνουσ ἐν ὀχήμασιν ἢ φορείοισ, εἰσ πρᾶξιν τὴν ἀνάπαυσιν κατατιθέμενοσ, ὠχεῖτο δὲ μεθ’ ἡμέραν ἐπὶ τὰ φρούρια καὶ τὰσ πόλεισ καὶ τοὺσ χάρακασ, ἑνὸσ αὐτῷ συγκαθημένου παιδὸσ τῶν ὑπογράφειν ἅμα διώκοντοσ εἰθισμένων, ἑνὸσ δ’ ἐξόπισθεν ἐφεστηκότοσ στρατιώτου ξίφοσ ἔχοντοσ, συντόνωσ δὲ ἤλαυνεν οὕτωσ ὥστε τὴν πρώτην ἔξοδον ἀπὸ Ῥώμησ ποιησάμενοσ ὀγδοαῖοσ ἐπὶ τὸν Ῥοδανὸν ἐλθεῖν.

τὸ μὲν οὖν ἱππεύειν ἐκ παιδὸσ ἦν αὐτῷ ῥᾴδιον εἴθιστο γὰρ εἰσ τοὐπίσω τὰσ χεῖρασ ἀπάγων καὶ τῷ νώτῳ περιπλέκων ἀνὰ κράτοσ ἐλαύνειν τὸν ἵππον. ἐν ἐκείνῃ δὲ τῇ στρατείᾳ προσεξήσκησεν ἱππαζόμενοσ τὰσ ἐπιστολὰσ ὑπαγορεύειν καὶ δυσὶν ὁμοῦ γράφουσιν ἐξαρκεῖν, ὡσ δὲ Ὄππιόσ φησι, καὶ πλείοσι.

λέγεται δὲ καὶ τὸ διά γραμμάτων τοῖσ φίλοισ ὁμιλεῖν Καίσαρα πρῶτον μηχανήσασθαι, τὴν κατὰ πρόσωπον ἔντευξιν ὑπὲρ τῶν ἐπειγόντων τοῦ καιροῦ διά τε πλῆθοσ ἀσχολιῶν καὶ τῆσ πόλεωσ τὸ μέγεθοσ μὴ περιμένοντοσ.

τῆσ δὲ περὶ τὴν δίαιταν εὐκολίασ κἀκεῖνο ποιοῦνται σημεῖον, ὅτι τοῦ δειπνίζοντοσ αὐτὸν ἐν Μεδιολάνῳ ξένου Οὐαλλερίου Λέοντοσ παραθέντοσ ἀσπάραγον καὶ μύρον ἀντ’ ἐλαίου καταχέαντοσ, αὐτὸσ μὲν ἀφελῶσ ἔφαγε, τοῖσ δὲ φίλοισ δυσχεραίνουσιν ἐπέπληξεν. "τὸ μὴ χρῆσθαι τοῖσ ἀπαρέσκουσιν ὁ δὲ τὴν τοιαύτην ἀγροικίαν ἐξελέγχων αὐτόσ ἐστιν ἄγροικοσ.

ἐν ὁδῷ δέ ποτε συνελασθεὶσ ὑπὸ χειμῶνοσ εἰσ ἔπαυλιν ἀνθρώπου πένητοσ, ὡσ οὐδὲν εὑρ͂ε πλέον οἰκήματοσ ἑνὸσ γλίσχρωσ ἕνα δέξασθαι δυναμένου, πρὸσ τοὺσ φίλουσ εἰπών ὡσ τῶν μὲν ἐντίμων παραχωρητέον εἰή τοῖσ κρατίστοισ, τῶν δὲ ἀναγκαίων τοῖσ ἀσθενεστάτοισ, Ὄππιον ἐκέλευσεν ἀναπαύσασθαι· αὐτὸσ δὲ μετὰ τῶν ἄλλων ὑπὸ τῷ προστεγίῳ τῆσ θύρασ ἐκάθευδεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION