Plutarch, Ἀριστείδης, chapter 15

(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 15)

μετὰ δὲ τὴν ἱππομαχίαν ἀμφότεροι μάχησ ἔσχοντο χρόνον πολύν· ἀμυνομένοισ γὰρ οἱ μάντεισ νίκην προὔφαινον ἐκ τῶν ἱερῶν ὁμοίωσ καὶ τοῖσ Πέρσαισ καὶ τοῖσ Ἕλλησιν, εἰ δ’ ἐπιχειροῖεν, ἧτταν. ἔπειτα Μαρδόνιοσ, ὡσ αὐτῷ μὲν ἡμερῶν ὀλίγων τὰ ἐπιτήδεια περιῆν, οἱ δ’ Ἕλληνεσ ἀεί τινων ἐπιρρεόντων πλείονεσ ἐγίνοντο, δυσανασχετῶν ἔγνω μηκέτι μένειν, ἀλλὰ διαβὰσ ἅμα φάει τὸν Ἀσωπὸν ἐπιθέσθαι τοῖσ Ἕλλησιν ἀπροσδοκήτωσ· καὶ παράγγελμα τοῖσ ἡγεμόσιν ἑσπέρασ ἔδωκε. μεσούσησ δὲ μάλιστα τῆσ νυκτὸσ ἀνὴρ ἵππον ἔχων ἀτρέμα προσεμίγνυε τῷ στρατοπέδῳ τῶν Ἑλλήνων·

ἐντυχὼν δὲ ταῖσ φυλακαῖσ ἐκέλευεν αὐτῷ προσελθεῖν Ἀριστείδην τὸν Ἀθηναῖον. ὑπακούσαντοσ δὲ ταχέωσ ἔφησεν· "εἰμὶ μὲν Ἀλέξανδροσ ὁ Μακεδών, ἥκω δὲ κινδύνων τὸν μέγιστον εὐνοίᾳ τῇ πρὸσ ὑμᾶσ αἰρόμενοσ, ὡσ μὴ τὸ αἰφνίδιον ἐκπλήξειεν ὑμᾶσ χεῖρον ἀγωνίσασθαι. "μαχεῖται γὰρ ὑμῖν Μαρδόνιοσ αὔριον, οὐχ ὑπ’ ἐλπίδοσ χρηστῆσ οὐδὲ θάρσουσ, ἀλλ’ ἀπορίασ τῶν παρόντων, ἐπεὶ καὶ μάντεισ ἐκεῖνον ἀπαισίοισ ἱεροῖσ καὶ λογίοισ χρησμῶν εἴργουσι μάχησ, καὶ τὸν στρατὸν ἔχει δυσθυμία πολλὴ καὶ κατάπληξισ. "ἀλλ’ ἀνάγκη τολμῶντα πειρᾶσθαι τῆσ τύχησ ἢ τὴν ἐσχάτην ὑπομένειν ἀπορίαν καθεζόμενον. ταῦτα φράσασ ὁ Ἀλέξανδροσ ἐδεῖτο τὸν Ἀριστείδην αὐτὸν εἰδέναι καὶ μνημονεύειν, ἑτέρῳ δὲ μὴ κατειπεῖν.

ὁ δ’ οὐ καλῶσ ἔχειν ἔφη ταῦτα Παυσανίαν ἀποκρύψασθαι, ἐκείνῳ γὰρ ἀνακεῖσθαι τὴν ἡγεμονίαν, πρὸσ δὲ τοὺσ ἄλλουσ ἄρρητα πρὸ τῆσ μάχησ ἔδοξεν ἔσεσθαι, νικώσησ δὲ τῆσ Ἑλλάδοσ οὐδένα τὴν Ἀλεξάνδρου προθυμίαν καὶ ἀρετὴν ἀγνοήσειν. λεχθέντων δὲ τούτων ὅ τε βασιλεὺσ τῶν Μακεδόνων ἀπήλαυνεν ὀπίσω πάλιν, ὅ τε Ἀριστείδησ ἀφικόμενοσ ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦ Παυσανίου διηγεῖτο τοὺσ λόγουσ·

καὶ μετεπέμποντο τοὺσ ἄλλουσ ἡγεμόνασ καὶ παρήγγελλον ἐν κόσμῳ τὸν στρατὸν ἔχειν, ὡσ μάχησ ἐσομένησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION