Plutarch, Ἀριστείδης, chapter 27

(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 27)

καὶ μέντοι καὶ τάφοσ ἐστὶν αὐτοῦ Φαληροῖ δεικνύμενοσ, ὅν φασι κατασκευάσαι τὴν πόλιν αὐτῷ μηδ’ ἐντάφια καταλιπόντι. καὶ τὰσ μὲν θυγατέρασ ἱστοροῦσιν ἐκ τοῦ πρυτανείου τοῖσ νυμφίοισ ἐκδοθῆναι δημοσίᾳ, τῆσ πόλεωσ τὸν γάμον ἐγγυώσησ καὶ προῖκα τρισχιλίασ δραχμὰσ ἑκατέρᾳ ψηφισαμένησ, Λυσιμάχῳ δὲ τῷ υἱῷ μνᾶσ μὲν ἑκατὸν ἀργυρίου καὶ γῆσ τοσαῦτα πλέθρα πεφυτευμένησ ἔδωκεν ὁ δῆμοσ, ἄλλασ δὲ δραχμὰσ τέσσαρασ εἰσ ἡμέραν ἑκάστην ἀπέταξεν, Ἀλκιβιάδου τὸ ψήφισμα γράψαντοσ. ἔτι δὲ Λυσιμάχου θυγατέρα Πολυκρίτην ἀπολιπόντοσ, ὡσ Καλλισθένησ φησί, καὶ ταύτῃ σίτησιν ὅσην καὶ τοῖσ Ὀλυμπιονίκαισ ὁ δῆμοσ ἐψηφίσατο.

Δημήτριοσ δ’ ὁ Φαληρεὺσ καὶ Ιἑρώνυμοσ ὁ Ῥόδιοσ καὶ Ἀριστόξενοσ ὁ μουσικὸσ καὶ Ἀριστοτέλησ εἰ δὴ τό γε Περὶ εὐγενείασ βιβλίον ἐν τοῖσ γνησίοισ Ἀριστοτέλουσ θετέον ἱστοροῦσι Μυρτὼ θυγατριδῆν Ἀριστείδου Σωκράτει τῷ σοφῷ συνοικῆσαι, γυναῖκα μὲν ἑτέραν ἔχοντι, ταύτην δ’ ἀναλαβόντι χηρεύουσαν διὰ πενίαν καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεομένην. πρὸσ μὲν οὖν τούτουσ ἱκανῶσ ὁ Παναίτιοσ ἐν τοῖσ περὶ Σωκράτουσ ἀντείρηκεν·

ὁ δὲ Φαληρεὺσ ἐν τῷ Σωκράτει φησὶ μνημονεύειν Ἀριστείδου θυγατριδοῦν εὖ μάλα πένητα Λυσίμαχον, ὃσ ἑαυτὸν μὲν ἐκ πινακίου τινὸσ ὀνειροκριτικοῦ παρὰ τὸ Ιἀκχεῖον λεγόμενον καθεζόμενοσ ἔβοσκε. τῇ δὲ μητρὶ καὶ τῇ ταύτησ ἀδελφῇ ψήφισμα γράψασ ἔπεισε τὸν δῆμον τροφὴν διδόναι τριώβολον ἑκάστησ ἡμέρασ. αὐτὸσ μέντοι φησὶν ὁ Δημήτριοσ νομοθετῶν ἀντὶ τριωβόλου δραχμὴν ἑκατέρᾳ τάξαι τῶν γυναικῶν. καὶ οὐδέν ἐστι θαυμαστὸν οὕτω φροντίσαι τῶν ἐν ἄστει τὸν δῆμον, ὅπου θυγατριδῆν Ἀριστογείτονοσ ἐν Λήμνῳ πυθόμενοι ταπεινὰ πράττειν ἀνδρὸσ ἀποροῦσαν διὰ πενίαν κατήγαγον Ἀθήναζε, καὶ συνοικίσαντεσ ἀνδρὶ τῶν εὖ γεγονότων τὸ Ποταμοῖ χωρίον εἰσ φερνὴν ἐπέδωκαν.

ἧσ φιλανθρωπίασ καὶ χρηστότητοσ ἔτι πολλὰ καὶ καθ’ ἡμᾶσ ἡ πόλισ ἐκφέρουσα δείγματα θαυμάζεται καὶ ζηλοῦται δικαίωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION