Plutarch, Ἀριστείδης, chapter 10

(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 10)

ἐκ τούτου Ξέρξησ μὲν περίφοβοσ γενόμενοσ εὐθὺσ ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον ἠπείγετο, Μαρδόνιοσ δὲ τοῦ στρατοῦ τὸ δοκιμώτατον ἔχων περὶ τριάκοντα μυριάδασ ὑπελείπετο, καὶ φοβερὸσ ἦν ἀπ’ ἰσχυρᾶσ τῆσ περὶ τὸ πεζὸν ἐλπίδοσ ἀπειλῶν τοῖσ Ἕλλησι καὶ γράφων τοιαῦτα· "νενικήκατε θαλασσίοισ ξύλοισ χερσαίουσ ἀνθρώπουσ οὐκ ἐπισταμένουσ κώπην ἐλαύνειν·

"ἀλλὰ νῦν πλατεῖα μὲν ἡ Θετταλῶν γῆ, καλὸν δὲ τὸ Βοιώτιον πεδίον ἀγαθοῖσ ἱππεῦσι καὶ ὁπλίταισ ἐναγωνίσασθαι. πρὸσ δὲ Ἀθηναίουσ ἔπεμψεν ἰδίᾳ γράμματα καὶ λόγουσ παρὰ βασιλέωσ, τήν τε πόλιν αὐτοῖσ ἀναστήσειν ἐπαγγελλομένου καὶ χρήματα πολλὰ δώσειν καὶ τῶν Ἑλλήνων κυρίουσ καταστήσειν ἐκποδὼν τοῦ πολέμου γενομένουσ. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι πυθόμενοι ταῦτα καὶ δείσαντεσ ἔπεμψαν Ἀθήναζε πρέσβεισ, δεόμενοι τῶν Ἀθηναίων, ὅπωσ παῖδασ μὲν καὶ γυναῖκασ εἰσ Σπάρτην ἀποστείλωσι, τοῖσ δὲ πρεσβυτέροισ τροφὰσ παρ’ αὐτῶν λαμβάνωσιν·

ἰσχυρὰ γὰρ ἦν ἀπορία περὶ τὸν δῆμον ἀπολωλεκότα καὶ τὴν χώραν καὶ τὴν πόλιν. οὐ μὴν ἀλλὰ τῶν πρέσβεων ἀκούσαντεσ, Ἀριστείδου ψήφισμα γράψαντοσ, ἀπεκρίναντο θαυμαστὴν ἀπόκρισιν, τοῖσ μὲν πολεμίοισ συγγνώμην ἔχειν φάσκοντεσ, εἰ πάντα πλούτου καὶ χρημάτων ὤνια νομίζοιεν, ὧν κρεῖττον οὐδὲν ἴσασιν, ὀργίζεσθαι δὲ Λακεδαιμονίοισ, ὅτι τὴν πενίαν καὶ τὴν ἀπορίαν τὴν νῦν παροῦσαν Ἀθηναίοισ μόνον ὁρῶσι, τῆσ δ’ ἀρετῆσ καὶ τῆσ φιλοτιμίασ ἀμνημονοῦσιν ἐπὶ σιτίοισ ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀγωνίζεσθαι παρακαλοῦντεσ.

ταῦτα γράψασ Ἀριστείδησ καὶ τοὺσ πρέσβεισ εἰσ τὴν ἐκκλησίαν παραγαγών, Λακεδαιμονίοισ μὲν ἐκέλευσε φράζειν, ὡσ οὐκ ἔστι χρυσοῦ τοσοῦτον πλῆθοσ οὔθ’ ὑπὲρ γῆν οὔθ’ ὑπὸ γῆν, ὅσον Ἀθηναῖοι δέξαιντο ἂν πρὸ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ.

"ταύτην πορεύηται τὴν πορείαν, Ἀθηναῖοι πολεμήσουσι Πέρσαισ ὑπὲρ τῆσ δεδῃωμένησ χώρασ καὶ τῶν ἠσεβημένων καὶ κατακεκαυμένων ἱερῶν. ἔτι δὲ ἀρὰσ θέσθαι τοὺσ ἱερεῖσ ἔγραψεν, εἴ τισ ἐπικηρυκεύσαιτο Μήδοισ ἢ τὴν συμμαχίαν ἀπολίποι τῶν Ἑλλήνων.

ἐμβαλόντοσ δὲ Μαρδονίου τὸ δεύτερον εἰσ τὴν Ἀττικήν, αὖθισ εἰσ Σαλαμῖνα διεπέρασαν. Ἀριστείδησ δὲ πεμφθεὶσ εἰσ Λακεδαίμονα τῆσ μὲν βραδυτῆτοσ αὐτοῖσ ἐνεκάλει καὶ τῆσ ὀλιγωρίασ, προεμένοισ αὖθισ τῷ βαρβάρῳ τὰσ Ἀθήνασ, ἠξίου δὲ πρὸσ τὰ ἔτι σωζόμενα τῆσ Ἑλλάδοσ βοηθεῖν. ταῦτα ἀκούσαντεσ οἱ Ἔφοροι μεθ’ ἡμέραν μὲν ἐδόκουν παίζειν καὶ ῥᾳθυμεῖν ἑορτάζοντεσ·

ἦν γὰρ αὐτοῖσ Υἁκίνθια· νυκτὸσ δὲ πεντακισχιλίουσ Σπαρτιατῶν ἐπιλέξαντεσ, ὧν ἕκαστοσ ἑπτὰ περὶ αὑτὸν εἵλωτασ εἶχεν, ἐξέπεμψαν οὐκ εἰδότων τῶν Ἀθηναίων. ἐπεὶ δὲ πάλιν ἐγκαλῶν ὁ Ἀριστείδησ προσῆλθεν, οἱ δὲ σὺν γέλωτι ληρεῖν αὐτὸν ἔφασκον καὶ καθεύδειν, ἤδη γὰρ ἐν Ὀρεστείῳ τὸν στρατὸν εἶναι πορευόμενον ἐπὶ τοὺσ ξένουσ ξένουσ γὰρ ἐκάλουν τοὺσ Πέρσασ, οὐ κατὰ καιρὸν ἔφη παίζειν αὐτοὺσ ὁ Ἀριστείδησ, ἀντὶ τῶν πολεμίων τοὺσ φίλουσ ἐξαπατῶντασ. ταῦθ’ οἱ περὶ τὸν Ἰδομενέα λέγουσιν.

ἐν δὲ τῷ ψηφίσματι τοῦ Ἀριστείδου πρεσβευτὴσ οὐκ αὐτόσ, ἀλλὰ Κίμων καὶ Ξάνθιπποσ καὶ Μυρωνίδησ φέρονται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION