Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 12 5:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 12 5:)

ἡ μὲν οὖν δημηγορικὴ λέξισ καὶ παντελῶσ ἐοίκεν τῇ σκιαγραφίᾳ· ὅσῳ γὰρ ἂν πλείων ᾖ ὁ ὄχλοσ, πορρώτερον ἡ θέα, διὸ τὰ ἀκριβῆ περίεργα καὶ χείρω φαίνεται ἐν ἀμφοτέροισ· ἡ δὲ δικανικὴ ἀκριβεστέρα. ἔτι δὲ μᾶλλον ἡ <ἐν> ἑνὶ κριτῇ· ἐλάχιστον γὰρ ἔνεστι ῥητορικῆσ· εὐσύνοπτον γὰρ μᾶλλον τὸ οἰκεῖον τοῦ πράγματοσ καὶ τὸ ἀλλότριον, καὶ ὁ ἀγὼν ἄπεστιν, ὥστε καθαρὰ ἡ κρίσισ. διὸ οὐχ οἱ αὐτοὶ ἐν πᾶσιν τούτοισ εὐδοκιμοῦσιν ῥήτορεσ· ἀλλ’ ὅπου μάλιστα ὑπόκρισισ, ἐνταῦθα ἥκιστα ἀκρίβεια ἔνι. τοῦτο δὲ ὅπου φωνῆσ, καὶ μάλιστα ὅπου μεγάλησ. ἡ μὲν οὖν ἐπιδεικτικὴ λέξισ γραφικωτάτη· τὸ γὰρ ἔργον αὐτῆσ ἀνάγνωσισ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION