Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β?, chapter 1 21:

ἔτι δὲ αἱ μὲν ῥᾳδιουργίαι καὶ ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἡδοναὶ οὔτε σώματι εὐεξίαν ἱκαναί εἰσιν ἐνεργάζεσθαι, ὥς φασιν οἱ γυμνασταί, οὔτε ψυχῇ ἐπιστήμην ἀξιόλογον οὐδεμίαν ἐμποιοῦσιν, αἱ δὲ διὰ καρτερίας ἐπιμέλειαι τῶν καλῶν τε κἀγαθῶν ἔργων ἐξικνεῖσθαι ποιοῦσιν, ὥς φασιν οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες. λέγει δέ που καὶ Ἡσίοδος: τὴν μὲν γὰρ κακότητα καὶ ἰλαδὸν ἔστιν ἑλέσθαιῥηιδίως: λείη μὲν ὁδός, μάλα δ ἐγγύθι ναίει. τῆς δ ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκανἀθάνατοι: μακρὸς δὲ καὶ ὄρθιος οἶμος ἐς αὐτὴνκαὶ τρηχὺς τὸ πρῶτον: ἐπὴν δ εἰς ἄκρον ἵκηαι,ῥηιδίη δὴ ἔπειτα πέλει, χαλεπή περ ἐοῦσα. μαρτυρεῖ δὲ καὶ Ἐπίχαρμος ἐν τῷδε: τῶν πόνων πωλοῦσιν ἡμῖν πάντα τἀγάθ οἱ θεοί. καὶ ἐν ἄλλῳ δὲ τόπῳ φησίν: ὦ πονηρέ, μὴ τὰ μαλακὰ μῶσο, μὴ τὰ σκλήρ ἔχῃς.?