Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 10

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 10)

οἶδα δὲ καὶ Διοδώρῳ αὐτὸν ἑταίρῳ ὄντι τοιάδε διαλεχθέντα· εἰπέ μοι, ἔφη, ὦ Διόδωρε, ἄν τίσ σοι τῶν οἰκετῶν ἀποδρᾷ, ἐπιμελῇ, ὅπωσ ἀνασώσῃ; καὶ ἄλλουσ γε νὴ Δί’, ἔφη, παρακαλῶ, σῶστρα τούτου ἀνακηρύττων.

τί γάρ; ἔφη, ἐάν τίσ σοι κάμνῃ τῶν οἰκετῶν, τούτου ἐπιμελῇ καὶ παρακαλεῖσ ἰατρούσ, ὅπωσ μὴ ἀποθάνῃ; σφόδρα γ’, ἔφη. εἰ δέ τίσ σοι τῶν γνωρίμων, ἔφη, πολὺ τῶν οἰκετῶν χρησιμώτεροσ ὢν κινδυνεύει δι’ ἔνδειαν ἀπολέσθαι, οὐκ οἰεί σοι ἄξιον εἶναι ἐπιμεληθῆναι ὅπωσ διασωθῇ; καὶ μὴν οἶσθά γε ὅτι οὐκ ἀγνώμων ἐστὶν Ἑρμογένησ, αἰσχύνοιτο δ’ ἄν, εἰ ὠφελούμενοσ ὑπὸ σοῦ μὴ ἀντωφελοίη σε·

καίτοι τὸ ὑπηρέτην ἑκόντα τε καὶ εὔνουν καὶ παραμόνιμον καὶ τὸ κελευόμενον ἱκανὸν ποιεῖν ἔχειν, καὶ μὴ μόνον τὸ κελευόμενον ἱκανὸν ὄντα ποιεῖν, ἀλλὰ δυνάμενον καὶ ἀφ’ ἑαυτοῦ χρήσιμον εἶναι καὶ προνοεῖν καὶ προβουλεύεσθαι πολλῶν οἰκετῶν οἶμαι ἀντάξιον εἶναι. οἱ μέντοι ἀγαθοὶ οἰκονόμοι, ὅταν τὸ πολλοῦ ἄξιον μικροῦ ἐξῇ πρίασθαι, τότε φασὶ δεῖν ὠνεῖσθαι·

νῦν δὲ διὰ τὰ πράγματα εὐωνοτάτουσ ἔστι φίλουσ ἀγαθοὺσ κτήσασθαι. καὶ ὁ Διόδωροσ, ἀλλὰ καλῶσ γε, ἔφη, λέγεισ, ὦ Σώκρατεσ, καὶ κέλευσον ἐλθεῖν ὡσ ἐμὲ τὸν Ἑρμογένην.

μὰ Δί’, ἔφη, οὐκ ἔγωγε· νομίζω γὰρ οὔτε σοὶ κάλλιον εἶναι τὸ καλέσαι ἐκεῖνον τοῦ αὐτὸν ἐλθεῖν πρὸσ ἐκεῖνον οὔτ’ ἐκείνῳ μεῖζον ἀγαθὸν τὸ πραχθῆναι ταῦτα ἢ σοί. οὕτω δὴ ὁ Διόδωροσ ᾤχετο πρὸσ τὸν Ἑρμογένην·

καὶ οὐ πολὺ τελέσασ ἐκτήσατο φίλον, ὃσ ἔργον εἶχε σκοπεῖν ὅ τι ἂν ἢ λέγων ἢ πράττων ὠφελοίη τε καὶ εὐφραίνοι Διόδωρον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION