Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 1 9:

ἔγωγ’, ἔφη ὁ Ἀρίστιπποσ· καὶ οὐδαμῶσ γε τάττω ἐμαυτὸν εἰσ τὴν τῶν ἄρχειν βουλομένων τάξιν. καὶ γὰρ πάνυ μοι δοκεῖ ἄφρονοσ ἀνθρώπου εἶναι τό, μεγάλου ἔργου ὄντοσ τοῦ ἑαυτῷ τὰ δέοντα παρασκευάζειν, μὴ ἀρκεῖν τοῦτο, ἀλλὰ προσαναθέσθαι τὸ καὶ τοῖσ ἄλλοισ πολίταισ ὧν δέονται πορίζειν· καὶ ἑαυτῷ μὲν πολλὰ ὧν βούλεται ἐλλείπειν, τῆσ δὲ πόλεωσ προεστῶτα, ἐὰν μὴ πάντα ὅσα ἡ πόλισ βούλεται καταπράττῃ, τούτου δίκην ὑπέχειν, τοῦτο πῶσ οὐ πολλὴ ἀφροσύνη ἐστί;