Polybius, Histories, book 3, chapter 48

(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 48)

ἁμαρτημάτων ἐμπίπτουσι. τὸ δὲ πέρασ, οὐδ’ εἰ καθόλου [τοὐναντίον] δυνατοῖσ ἐπιβάλλεται πράγμασιν;

ἀλλ’ ὅπερ οἱ τοῖσ ὅλοισ ἐπταικότεσ καὶ κατὰ πάντα τρόπον ἐξαποροῦντεσ οὐχ ὑπομένουσιν, ὥστ’ εἰσ ἀπρονοήτουσ καθιέναι τόπουσ μετὰ δυνάμεωσ, τοῦτο περιτιθέασιν οἱ συγγραφεῖσ Ἀννίβᾳ τῷ τὰσ μεγίστασ ἐλπίδασ ἀκεραίουσ ἔχοντι περὶ τῶν καθ’ αὑτὸν πραγμάτων.

ὁμοίωσ δὲ καὶ τὰ περὶ τῆσ ἐρημίασ, ἔτι δ’ ἐρυμνότητοσ καὶ δυσχωρίασ τῶν τόπων ἔκδηλον ποιεῖ τὸ ψεῦδοσ αὐτῶν.

πρὸσ δὲ τούτοισ οὐκ εἰδότεσ ὅτι πλεῖστον ἀνθρώπων φῦλον κατ’ αὐτὰσ οἰκεῖν συμβαίνει τὰσ Ἄλπεισ, ἀλλ’ ἀγνοοῦντεσ ἕκαστα τῶν εἰρημένων ἡρ́ω τινά φασιν ἐπιφανέντα συνυποδεῖξαι τὰσ ὁδοὺσ αὐτοῖσ.

ἐξ ὧν εἰκότωσ ἐμπίπτουσιν εἰσ τὸ παραπλήσιον τοῖσ τραγῳδιογράφοισ.

καὶ γὰρ ἐκείνοισ πᾶσιν αἱ καταστροφαὶ τῶν δραμάτων προσδέονται θεοῦ καὶ μηχανῆσ διὰ τὸ τὰσ πρώτασ ὑποθέσεισ ψευδεῖσ καὶ παραλόγουσ λαμβάνειν, τούσ τε συγγραφέασ ἀνάγκη τὸ παραπλήσιον πάσχειν καὶ ποιεῖν ἡρ́ωάσ τε καὶ θεοὺσ ἐπιφαινομένουσ, ἐπειδὰν τὰσ ἀρχὰσ ἀπιθάνουσ καὶ ψευδεῖσ ὑποστήσωνται. πῶσ γὰρ οἱο͂́ν τε παραλόγοισ ἀρχαῖσ εὔλογον ἐπιθεῖναι τέλοσ;

Ἀννίβασ γε μὴν οὐχ ὡσ οὗτοι γράφουσιν, λίαν δὲ περὶ ταῦτα πραγματικῶσ ἐχρῆτο ταῖσ ἐπιβολαῖσ.

καὶ γὰρ τὴν τῆσ χώρασ ἀρετήν, εἰσ ἣν ἐπεβάλετο καθιέναι, καὶ τὴν τῶν ὄχλων ἀλλοτριότητα πρὸσ Ῥωμαίουσ ἐξητάκει σαφῶσ, εἴσ τε τὰσ μεταξὺ δυσχωρίασ ὁδηγοῖσ καὶ καθηγεμόσιν ἐγχωρίοισ ἐχρῆτο τοῖσ τῶν αὐτῶν ἐλπίδων μέλλουσι κοινωνεῖν.

ἡμεῖσ δὲ περὶ τούτων εὐθαρσῶσ ἀποφαινόμεθα διὰ τὸ περὶ τῶν πράξεων παρ’ αὐτῶν ἱστορηκέναι τῶν παρατετευχότων τοῖσ καιροῖσ, τοὺσ δὲ τόπουσ κατωπτευκέναι καὶ τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων αὐτοὶ κεχρῆσθαι πορείᾳ γνώσεωσ ἕνεκα καὶ θέασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION