Polybius, Histories, book 3, chapter 36

(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 36)

Ἵνα δὲ μὴ τῶν τόπων ἀγνοουμένων παντάπασιν ἀσαφῆ γίνεσθαι συμβαίνῃ τὴν διήγησιν, ῥητέον ἂν εἰή πόθεν ὁρμήσασ Ἀννίβασ καὶ τίνασ καὶ πόσουσ διελθὼν τόπουσ εἰσ ποῖα μέρη κατῆρε τῆσ Ἰταλίασ. ῥητέον δ’ οὐκ αὐτὰσ τὰσ ὀνομασίασ τῶν τόπων καὶ ποταμῶν καὶ πόλεων, ὅπερ ἔνιοι ποιοῦσι τῶν συγγραφέων, ὑπολαμβάνοντεσ ἐν παντὶ πρὸσ γνῶσιν καὶ σαφήνειαν αὐτοτελὲσ εἶναι τοῦτο τὸ μέροσ.

οἶμαι δ’, ἐπὶ μὲν τῶν γνωριζομένων τόπων οὐ μικρὰ μεγάλα δὲ συμβάλλεσθαι πεποίηκε πρὸσ ἀνάμνησιν ἡ τῶν ὀνομάτων παράθεσισ·

ἐπὶ δὲ τῶν ἀγνοουμένων εἰσ τέλοσ ὁμοίαν ἔχει τὴν δύναμιν ἡ τῶν ὀνομάτων ἐξήγησισ ταῖσ ἀδιανοήτοισ καὶ κρουσματικαῖσ λέξεσι. τῆσ γὰρ διανοίασ ἐπ’ οὐδὲν ἀπερειδομένησ οὐδὲ δυναμένησ ἐφαρμόττειν τὸ λεγόμενον ἐπ’ οὐδὲν γνώριμον, ἀνυπότακτοσ καὶ κωφὴ γίνεθ’ ἡ διήγησισ.

διόπερ ὑποδεικτέοσ ἂν εἰή τρόποσ, δι’ οὗ δυνατὸν ἔσται περὶ τῶν ἀγνοουμένων λέγοντασ κατὰ ποσὸν εἰσ ἀληθινὰσ καὶ γνωρίμουσ ἐννοίασ ἄγειν τοὺσ ἀκούοντασ.

ἔτι δὲ κοινὴ πᾶσιν ἀνθρώποισ ἐστὶν ἡ τοῦ περιέχοντοσ ἡμᾶσ διαίρεσισ καὶ τάξισ, καθ’ ἣν πάντεσ, ὧν καὶ μικρὸν ὄφελοσ, ἀνατολάσ, δύσεισ, μεσημβρίαν, ἄρκτον γνωρίζομεν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION