헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́ΦαβιυσΜ́17́

(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 17)

τὸν δ’ Ἀννίβαν ἐπὶ τηλικούτῳ κατορθώματι τῶν φίλων παρορμώντων ἅμ’ ἕπεσθαι τῇ τύχῃ καὶ συνεπεισπεσεῖν ἅμα τῇ φυγῇ τῶν πολεμίων εἰσ τὴν πόλιν, πεμπταῖον γὰρ ἀπὸ τῆσ νίκησ ἐν Καπιτωλίῳ δειπνήσειν, οὐ ῥᾴδιον εἰπεῖν, ὅστισ ἀπέτρεψε λογισμόσ, ἀλλὰ μᾶλλον δαίμονοσ ἢ θεοῦ τινοσ ἐμποδὼν στάντοσ ἐοίκεν ἔργον ἡ πρὸσ τοῦτο μέλλησισ αὐτοῦ καὶ δειλίασισ γενέσθαι. διὸ καὶ Βάρκαν τὸν Καρχηδόνιον εἰπεῖν μετ’ ὀργῆσ πρὸσ αὐτὸν λέγουσι· "σὺ νικᾶν οἶδασ, νίκῃ δὲ χρῆσθαι οὐκ οἶδασ. καίτοι τοσαύτην μεταβολὴν ἡ νίκη περὶ αὐτὸν ἐποίησεν, ὡσ πρὸ τῆσ μάχησ οὐ πόλιν, οὐκ ἐμπόριον, οὐ λιμένα τῆσ Ἰταλίασ ἔχοντα, χαλεπῶσ δὲ καὶ μόλισ τὰ ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ δι’ ἁρπαγῆσ κομιζόμενον, ὁρμώμενον ἀπ’ οὐδενὸσ βεβαίου πρὸσ τὸν πόλεμον, ἀλλ’ ὥσπερ λῃστηρίῳ μεγάλῳ τῷ στρατοπέδῳ πλανώμενον καὶ περιφερόμενον, τότε πᾶσαν ὀλίγου δεῖν ὑφ’ αὑτῷ ποιήσασθαι τὴν Ἰταλίαν.

τὰ γὰρ πλεῖστα καὶ μέγιστα τῶν ἐθνῶν αὐτῷ προσεχώρησεν ἑκούσια, καὶ Καπύην, ἣ μέγιστον ἔχει μετὰ Ῥώμην ἀξίωμα τῶν πόλεων, προσθεμένην κατέσχεν.

οὐ μόνον δ’ ἦν ἄρα τὸ φίλων πεῖραν λαβεῖν, ὡσ Εὐριπίδησ φησίν, οὐ σμικρὸν κακόν, ἀλλὰ καὶ τὸ φρονίμων στρατηγῶν, ἡ γὰρ πρὸ τῆσ μάχησ Φαβίου δειλία καὶ ψυχρότησ λεγομένη μετὰ τὴν μάχην εὐθὺσ οὐδ’ ἀνθρώπινοσ ἐδόκει λογισμόσ, ἀλλὰ θεῖόν τι χρῆμα διανοίασ καὶ δαιμόνιον ἐκ τοσούτου τὰ μέλλοντα προορωμένησ, ἃ μόλισ ἦν πιστὰ πάσχουσιν. ὅθεν εὐθὺσ εἰσ ἐκεῖνον ἡ Ῥώμη συνενεγκοῦσα τὰσ λοιπὰσ ἐλπίδασ, καὶ προσφυγοῦσα τῇ γνώμῃ τοῦ ἀνδρὸσ ὥσπερ ἱερῷ καὶ βωμῷ, πρώτην καὶ μεγίστην αἰτίαν ἔσχε τοῦ μεῖναι καὶ μὴ διαλυθῆναι τὴν ἐκεῖνον φρόνησιν, καθάπερ ἐν τοῖσ Κελτικοῖσ πάθεσιν.

ὁ γὰρ ἐν οἷσ οὐδὲν ἐδόκει δεινὸν εἶναι καιροῖσ εὐλαβὴσ φαινόμενοσ καὶ δυσέλπιστοσ τότε πάντων καταβεβληκότων ἑαυτοὺσ εἰσ ἀπέραντα πένθη καὶ ταραχὰσ ἀπράκτουσ, μόνοσ ἐφοίτα διὰ τῆσ πόλεωσ πρᾴῳ βαδίσματι καὶ προσώπῳ καθεστῶτι καὶ φιλανθρώπῳ προσαγορεύσει, κοπετούσ τε γυναικείουσ ἀφαιρῶν καὶ συστάσεισ εἴργων τῶν εἰσ τὸ δημόσιον ἐπὶ κοινοῖσ ὀδυρμοῖσ ἐκφερομένων, βουλήν τε συνελθεῖν ἔπεισε καὶ παρεθάρσυνε τὰσ ἀρχάσ, αὐτὸσ ὢν καὶ ῥώμη καὶ δύναμισ ἀρχῆσ ἁπάσησ πρὸσ ἐκεῖνον ἀποβλεπούσησ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Fabius Maximus, chapter 17

(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 17)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION