Plutarch, Fabius Maximus, chapter 5

(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 5)

τῶν μέν οὖν πολλῶν ὁ Φάβιοσ τὴν γνώμην ἀπαρτήσασ εἰσ τὸ θεῖον ἡδίω πρὸσ τὸ μέλλον ἐποίησεν αὐτὸσ δὲ πάσασ θέμενοσ ἐν αὑτῷ τὰσ τῆσ νίκησ ἐλπίδασ, ὡσ καὶ τοῦ θεοῦ τὰσ εὐπραξίασ δι’ ἀρετῆσ καὶ φρονήσεωσ παραδιδόντοσ, τρέπεται πρὸσ Ἀννίβαν, οὐχ ὡσ διαμαχούμενοσ, ἀλλὰ χρόνῳ τὴν ἀκμὴν αὐτοῦ καὶ χρήμασι τὴν ἀπορίαν καὶ πολυανθρωπίᾳ τὴν ὀλιγότητα τρίβειν καὶ ὑπαναλίσκειν βεβουλευμένοσ, ὅθεν ἀεὶ μετέωροσ ἀπὸ τῆσ ἵππου τῶν πολεμίων ἐν τόποισ ὀρεινοῖσ στρατοπεδεύων ἐπῃωρεῖτο, καθημένου μέν ἡσυχάζων, κινουμένου δὲ κατὰ τῶν ἄκρων κύκλῳ περιιὼν καὶ περιφαινόμενοσ ἐκ διαστήματοσ ὅσον ἀκοντὶ μὴ βιασθῆναι μάχεσθαι καὶ φόβον ὡσ μαχησόμενοσ τοῖσ πολεμίοισ ἀπὸ τῆσ μελλήσεωσ αὐτῆσ παρέχειν. οὕτω δὲ παράγων τὸν χρόνον ὑπὸ πάντων κατεφρονεῖτο, καὶ κακῶσ μέν ἤκουεν ἐν τῷ στρατοπέδῳ, κομιδῇ δὲ τοῖσ πολεμίοισ ἄτολμοσ ἐδόκει καὶ τὸ μηδὲν εἶναι πλὴν ἑνὸσ ἀνδρὸσ Ἀννίβου.

μόνοσ δ’ ἐκεῖνοσ αὐτοῦ τὴν δεινότητα, καὶ τὸν τρόπον ᾧ πολεμεῖν ἐγνώκει, συνιδών, καὶ διανοηθεὶσ ὡσ πάσῃ τέχνῃ καὶ βίᾳ κινητέοσ ἐστὶν εἰσ μάχην ὁ ἀνὴρ ἢ διαπέπρακται τὰ Καρχηδονίων, οἷσ μέν εἰσι κρείττουσ ὅπλοισ χρήσασθαι μὴ δυναμένων, οἷσ δὲ λείπονται σώμασι καὶ χρήμασιν ἐλαττουμένων καὶ δαπανωμένων εἰσ τὸ μηδέν, ἐπὶ πᾶσαν ἰδέαν στρατηγικῶν σοφισμάτων καὶ παλαισ μάτων τ ρεπόμενοσ, καὶ πειρώμενοσ ὥσπερ δεινὸσ ἀθλητὴσ λαβὴν ζητῶν, προσέβαλλε καὶ διετάραττε καὶ μετῆγε πολλαχόσε τὸν Φάβιον, ἐκστῆσαι τῶν ὑπὲρ τῆσ ἀσφαλείασ λογισμῶν βουλόμενοσ.

τῷ δ’ ἡ μέν γνώμη πίστιν ἔχουσα τοῦ συμφέροντοσ ἐν ἑαυτῇ βέβαιοσ εἱστήκει καὶ ἀμετάπτωτοσ·

"δειλότεροσ ἢ νῦν εἶναι δοκῶ γενοίμην, εἰ σκώμματα καὶ λοιδορίασ φοβηθεὶσ ἐκπέσοιμι τῶν ἐμαυτοῦ λογισμῶν, καίτοι τὸ μέν ὑπὲρ πατρίδοσ οὐκ αἰσχρὸν δέοσ, ἡ δὲ πρὸσ δόξαν ἀνθρώπων καὶ διαβολὰσ καὶ ψόγουσ ἔκπληξισ οὐκ ἀξίου τηλικαύτησ ἀρχῆσ ἀνδρόσ, ἀλλὰ δουλεύοντοσ ὧν κρατεῖν αὐτὸν καὶ δεσπόζειν κακῶσ φρονούντων προσήκει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION